Οι τελικές προτάσεις είναι προτάσεις επιρρηματικές. Εκφράζουν το σκοπό για τον οποίο γίνεται η πράξη μιας άλλης πρότασης (συνήθως της κύριας).
Οι τελικές προτάσεις εισάγονται:
* με το σύνδεσμο ut (= για να): όταν είναι καταφατικές
* με το σύνδεσμο ne (= για να μη): όταν είναι αρνητικές
* με το σύνδεσμο quo (= για να), όταν ακολουθεί συγκριτικός βαθμός επιθέτου ή επιρρήματος: π.χ. quo facilius divitias contemnere posset (= για να μπορεί ευκολότερα να περιφρονεί τα πλούτη)
Οι τελικές προτάσεις εκφέρονται πάντοτε με υποτακτική. Ακολουθούν την ακολουθία των χρόνων με μια μικρή ιδιομορφία: εκφέρονται μόνο με υποτακτική του Ενεστώτα, όταν η εξάρτηση γίνει από αρκτικό χρόνο, και του Παρατατικού, όταν η εξάρτηση γίνει από ιστορικό χρόνο.
π.χ. Legati aurum adferunt, ut Curius eo utatur,
Legati aurum attulerunt, ut Curius eo uteretur.
παρατηρησεισ:
► Οι τελικές προτάσεις ισοδυναμούν με το σουπίνο σε αντίθεση με της βουλητικές που αντιστοιχούν στο τελικό απαρέμφατο.
► Οι τελικές προτάσεις μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται και παρενθετικά (ne dicam…. = για να μην πω).
► Επίσης στην κύρια πρόταση μπορεί να προηγούνται επιρρήματα ή φράσεις που σημαίνουν «γι’ αυτό το σκοπό» (= eo consilio, ut…..), «με αυτή την πρόθεση» (= ea mente, ut…..), πράγμα που δείχνει ότι η πρόταση είναι τελική.
μνημονικοσ πινακασ
εισαγωγή | εκφορά | συντακτικη θεση | παρατηρήσεις |
ut: για να (καταφατικές) ne: για να μη (αρνητικές) quo: όταν ακολουθεί συγκριτικός βαθμός επιθέτου ή επιρρήματος | υποτακτικη [1]Α) ενεστωτα: όταν αναφέρονται στο παρόν – μέλλον (εξάρτηση από αρκτικό χρόνο) Β) παρατατικου: όταν αναφέρονται στο παρελθόν (εξάρτηση από ιστορικό χρόνο) | επιρρηματικεσΕπέχουν θέση επιρρηματικού προσδιορισμού του σκοπού. | - Στην κύρια πρόταση συνήθως προηγούνται επιρρήματα ή φράσεις που σημαίνουν: για αυτό το σκοπό, με αυτήν την πρόθεση: (eo consilio, ut….. και ea mente, ut…..) που δείχνουν ότι η πρόταση είναι τελική. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου