Α. ∆Ι∆ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, Ενότητες 12 - 13.
Β. Α∆Ι∆ΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: ∆ηµοσθένης «Προοίµιο Β΄».
Οὐχί ταῦτα γιγνώσκειν, ὦ άνδρες Ἀθηναῖοι, παρίσταται µοι, ὅταν τε τό τῆς πολιτείας ὄνομ’ ὑμῶν ἀκοΰσω, καί ὅταν τόν τρόπον ὅν προσφέρονταί τινες ὑμῶν τοῖς ὑπέρ ταύτης λέγουσιν ἴδω. Τήν μέν γάρ πολιτείαν δημοκρατίαν, ὥσπερ ἅπαντες ἴστε, ὀνομάζετε, τῶν δέ τἀναντία ταύτῃ λεγόντων ἐνίους ἥδιον ἀκούοντας ὁρῶ. ὅ καί θαυμάζω τίς ποθ’ ἡ πρόφασις. Πότερον προῖκα λέγειν ταῦτ’ αὐτούς οἴεσθε; ἀλλ’ οἱ τῶν ὀλιγαρχιῶν, ὑπέρ ὧν οὗτοι λέγουσιν, κύριοι καί πλείω σιωπῆς μᾶλλον ἄν δοῖεν. Ἀλλά βελτίω ταῦτ’ εἶναι τῶν ἑτέρων ὑπειλήφατε; βελτίων ἄρ' ὑμῖν ὀλιγαρχία δημοκρατίας φαίνεται. Ἀλλ’ αὐτούς εἶναι βελτίους ἡγεῖσθε; καί τίς ἄν ὑφ’ ὑμῶν χρηστός νομίζοιτ’ εἰκότως, ἐναντία τῇ καθεστώσῃ πολιτείᾳ δημηγορῶν; οὐκοῦν λοιπόν ἁμαρτάνειν ὑμᾶς, ὅταν οὕτως ἔχητε τήν γνώμην. Τοῦτο τοίνυν φυλάττεσθε μή πάσχειν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅπως μη ποτέ τοῖς ἐπιβουλεύουσιν λαβήν δώσετε, εἶτα τότ’ αἰσθήσεσθ’ ἡμαρτηκότες, ἠνίκ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ὑμῖν πλέον ἔσται.
