Πρόβλημα Πολιτικοποίησης!Ποτέ μου δεν ασχολήθηκα με την πολιτική, δεν με ενδιέφερε, τη θεωρούσα αφόρητα βαρετή. Έχω κάποιες συγκεχυμένες πληροφορίες για τα διάφορα πολιτεύματα και γνωρίζω ελάχιστα για τις ιδεολογίες του σοσιαλισμού ή του κομμουνισμού.
Ο κυριότερος λόγος που συμβαίνει αυτό ήταν ότι από μικρή έβλεπα στην τηλεόραση κάποιους γέρους που οι περισσότεροι έμοιαζαν με μούμιες και αποθαρρυνόμουν. Ο καθένας τους έκανε έναν μακροσκελέστατο βαρετό μονόλογο (και έβλεπα ότι δεν ήταν μονάχα δική μου αίσθηση αυτή, αλλά και ότι οι άλλες μούμιες έβαζαν διακριτικά τι χέρι τους μπροστά από το στόμα τους για να μην φανεί το χασμουρητό). Έπειτα, αν ήσουν τυχερός ή κάποιος θα διαμαρτύρονταν με έντονες φωνές για τα λεγόμενα του ομιλητή, με αποτέλεσμα να ξυπνήσεις λίγο ή διαφορετικά θα ανέβαινε στο βήμα ο επόμενος βουλευτής. Η βουλή για μένα ήταν ένα πολύ καλό νανούρισμα. Βέβαια, στις μέρες μας, εκτός από μούμιες υπάρχουν και αιθέριες υπάρξεις, αλλά οι λόγοι τους παραμένουν το ίδιο κενοί. Δεν μπορούσα να καταλάβω την αξία της πολιτικής, ούτε και τη χρησιμότητά της, αφού δεν έβλεπα τον κόσμο να καλυτερεύει. Εξάλλου, η σημερινή παιδεία δεν δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην πολιτικοποίηση των νέων.
Αργότερα έτυχε να διαβάσω αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και εκείνοι με έκαναν να αλλάξω γνώμη. οι αρχαίοι πίστευαν πως η μη συμμετοχή των πολιτών οδηγεί στην ανομία και στην κατάλυση της δημοκρατίας και τη γέννηση της τυραννίας (Ιάμβλιχος, Προτρεπτικός εις φιλοσοφίαν). Γι' αυτό έδιναν πολύ μεγαλύτερη σημασία στην πολιτική παιδεία των νέων. Σκεφτείτε το. Στις μέρες μας οι πολίτες μιας χώρας συμμετέχουν όλο και λιγότερο στα πολιτικά δρώμενα, με αποτέλεσμα οι κυβερνήσεις να εκμεταλλεύονται την αδράνεια των πολιτών και να θεσπίζουν νόμους που ζημιώνουν και περιορίζουν τα δικαιώματά τους. Καλύτερο παράδειγμα τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας στην Αμερική. Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του αναφέρει πως η δημοκρατία δεν είναι έργο της τύχης, αλλά της επιστήμης και θέλησης των πολιτών. Η δημοκρατία, λοιπόν, είναι ευθύνη όλων μας.
Καλούμαι λοιπόν, να ψηφίσω (από τα λίγα άμεσα μέτρα που έχει πλέον ο απλός πολίτης για να ακουστεί η φωνή του). Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ένα άβουλο ον, χωρίς άποψη. Φυσικά και έχω άποψη και ψάχνω στα σύγχρονα κομμάτια κάτι για να ταυτιστώ. Μα δεν τα έχω καταφέρει ως τώρα και ενώ δύσκολα εντάσσομαι σε μια ομάδα, αν δεν με αντιπροσωπεύει απόλυτα. Άλλωστε έχω καταλάβει ότι μόλις ενταχθείς, αυτόματα όλοι όσοι δεν ανήκουν στην ομάδα σου, είναι οι «άλλοι», οι «διαφορετικοί» και, στη χειρότερη περίπτωση, οι «κακοί» και οι «εχθροί».
Οι γονείς μου, όμως, με μεγάλωσαν να εκτιμώ τη διαφορετικότητα του άλλου και να τη σέβομαι. Μου έδειξαν τα οφέλη της διαφορετικότητας γιατί αυτή ανοίγει τους ορίζοντές σου και σε κάνει να έχεις μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του κόσμου. Για να γίνει ο κόσμος καλύτερος χρειαζόμαστε την ποικιλία, γιατί αυτή οδηγεί στην εξέλιξη (και ο Δαρβίνος το επεσήμανε αυτό, αν και εκείνος περιορίστηκε στη βιολογική εξέλιξη). Φυσικά θα πρέπει πρώτα εκείνος να αποδεχτούμε την πολυφωνία σκέψεων και ιδεολογιών και να μάθουμε να την κατανοούμε και να την επιθυμούμε. Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για την πολιτική, αλλά σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, όπου υπάρχουν κατηγοριοποιήσεις, όπως η θρησκεία, ο αθλητισμός κ.α.
Άρθρο δημοσιευμένο σε σελίδα του Διαδικτύου
Α. Να γράψετε την περίληψη του κειμένου σε 100-120 λέξεις.
Β1. «Οι αρχαίοι πίστευαν πως η μη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά οδηγεί στην ανομία και αυτή στην κατάλυση της δημοκρατίας και την γέννηση της τυραννίας (Ιάμβλιχος, Προρεπτικός εις φιλοσοφίαν)». Να σχολιαστεί η παραπάνω φράση σε 60-80 λέξεις.
Β2. Στην τρίτη παράγραφο, να ανιχνεύσετε τους τρόπους πειθούς.
Β3. Το κείμενο είναι άρθρο. Ποια χαρακτηριστικά του οδηγούν σ' αυτό το χαρακτηρισμό;
Β4. Να δώσετε από ένα συνώνυμο για καθεμία από τις παρακάτω λέξεις: αφόρητα, συγκεχυμένες, βαρετό, περιορίζουν, ευθύνη.
Γ. Ακούγεται συχνά η άποψη ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι νέοι απέχουν συστηματικά από τα πολιτικά δρώμενα. Ποια νομίζετε ότι είναι τα προβλήματα που κρατούν τους νέους μακριά από τη συμμετοχή τους στα κοινά και ποιες είναι οι συνέπειες για τους ίδιους από την απολιτικοποίησή τους ; Να αποδώσετε τις απόψεις σας σε ομιλία σας που θα εκφωνηθεί στη Βουλή των Εφήβων. (500-600 λέξεις).
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Α. Η αρθρογράφος αναφέρεται στο πρόβλημα πολιτικοποίησης των σύγχρονων νέων. Η ίδια θεωρούσε ανιαρή την πολιτική, έχοντας ιδεολογική άγνοια, γιατί η τηλεοπτική εμπειρία πολιτικών με ανούσιους μονολόγους την ανέτρεπε. Παράλληλα, δεν αντιλαμβανόταν την αξία της, γιατί η κοινωνία δε βελτιωνόταν, ώσπου μέσω κειμένων αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων συνειδητοποίησε ότι η αποχή απ' τα κοινά πλήττει τη Δημοκρατία. Σήμερα, η αποχή αυτής αυξάνεται και έτσι οι άρχοντες την αξιοποιούν σε βάρος των πολιτών, με θέσπιση νόμων. Θεωρεί υπεύθυνη στάση την ψήφο και την κομματική ένταξη στοιχείο που αντιβαίνει στο σεβασμό της διαφορετικότητας. Ο πλουραλισμός απόψεων έχει αξία, γιατί συμβάλλει στην πρόοδο.
Β1. Όταν οι πολίτες ενός κράτους παραμένουν αμέτοχοι στις πολιτικές διαδικασίες και αποστασιοποιούνται από τις πολιτικές εξελίξεις, τότε η δημοκρατία κλονίζεται και ανοίγει ο δρόμος στα τυραννικά καθεστώτα. Πράγματι, η απομάκρυνση του πολίτη απ' τα κοινά επιτρέπει στην κεντρική εξουσία να παίρνει αποφάσεις που τον αφορούν ερήμην του. Άλλες πάλι φορές, η έλλειψη ελέγχου προς τους κυβερνώντες δίνει στους τελευταίους τη δυνατότητα να κάνουν κατάχρηση της δύναμης και της εξουσίας της φτάνοντας ακόμα και στην κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Β2. Στην τρίτη παράγραφο του κειμένου η συγγραφέας χρησιμοποιεί δυο τρόπους πειθούς: στην επίκληση στη λογική και την επίκληση στην αυθεντία. Πιο συγκεκριμένα, κάνει επίκληση στη λογική χρησιμοποιώντας ως μέσα πειθούς επιχειρήματα («Στις μέρες μας οι πολίτες...στην Αμερική»). Επίσης κάνει και επίκληση στην αυθεντία, καθώς αναφέρεται στη γνώμη των αρχαίων για τη μη συμμετοχή, των πολιτών στα κοινά.
Β3. Το παραπάνω κείμενο αποτελεί άρθρο, γιατί καταρχάς δημοσιεύεται στα πλαίσια μιας ηλεκτρονικής εφημερίδας. Ασχολείται με ένα θέμα της επικαιρότητας, όπως η αποπολιτικοποίηση του σύγχρονου ανθρώπου και έχει ευσύνοπτο μέγεθος χωρίς όμως να εξαντλεί πλήρως το θέμα του. Η αρθρογράφος εκφράζει την υποκειμενική της άποψη για το ζήτημα της αποστασιοποίησης του πολίτη απ' τα κοινά. Κάνει χρήση της αναφορικής / κυριολεκτικής λειτουργίας της γλώσσας, ενώ είναι εξαιρετικά περιορισμένη η χρήση κάποιων παρομοιώσεων και μεταφορών. Τέλος η χρήση του α' και β' προσώπου, δίνει ζωντάνια και αμεσότητα.
Β4. αφόρητα = αβάσταχτα, συγκεχυμένες = μπερδεμένες, βαρετό = ανιαρό, περιορίζουν = μειώνουν, ευθύνη = υποχρέωση
Γ. Προσφώνηση: Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Βουλής, Αγαπητοί (συνομήλικοι) βουλευτές,
Πρόλογος: Ιστορική αναδρομή στην τιμητική ιδιότητα του πολίτη στην Αρχαία Ελλάδα και στη συμβολή του στην εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας μέσα απ' τον ενεργό ρόλο του.
* Αναφορά στη σύγχρονη αποχή απ' τα κοινά, με έμφαση στην
* αποχή των νέων ανθρώπων > έκφραση δυσαρέσκειας, προβληματισμού.
* Επισήμανση ότι η αποχή αυτή συνδέεται με την νοοτροπία / πνεύμα της σύγχρονης κοινωνίας που διαμορφώνει τη στάση ζωής του πολίτη.
Κύριο θέμα:
Ζητούμενο 1: Προβλήματα των νέων που οδηγούν στην αποπολιτικοποίηση.
α) Το χάσμα γενεών.
β) Ο παραμερισμός τους από τους μεγαλύτερους οι οποίου δεν εννοούν να παραδώσουν τα ηνία.
γ) Η ηθική παραλυσία της εποχής.
δ) Πνευματικό πρόβλημα: πνευματικά και φιλοσοφικά ρεύματα έρχονται και παρέρχονται.
ε) Η αντιπαιδαγωγική δομή της Εκπαίδευσης και οι ελλειψεις.
στ) Η έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού.
ζ) Η απρόσωπη ζωή στις πόλεις και οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής.
η) Οι τυπικές διαπροσωπικές σχέσεις και ο ατομικισμός
θ) Η κακή ποιότητα ψυχαγωγίας
Ζητούμενο 2: Συνέπειες της αποπολιτικοποίησης για τους νέους.
α) Σε ατομικό επίπεδο (για το νέο):
1. Λήψη αποφάσεων που αγνοούν τις ανάγκες και τα αιτήματα των νέων ανθρώπων.
2. Αδυναμία αντίληψης των κοινωνικών προβλημάτων.
3. Αδυναμία αντίδρασης των νέων σε πολιτικές αποφάσεις που τους αδικούν.
4. Αδυναμία σύναψης διαπροσωπικών σχέσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου