Ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου είναι αρκετά περιεκτικός ώστε να αποτυπώσει το πρόβλημα. Το "πρόβλημα" είναι από τα πλέον συζητημένα αυτήν την εποχή και η εξήγηση που μπορεί να δοθεί δεν είναι μονοδιάστατη.
Οι νέοι στην Ελλάδα μένουν με τους γονείς τους στατιστικά μέχρι τα 34 τους χρόνια. Κάποιοι προβάλλουν ως βασικό ανασταλτικό παράγοντα ανεξαρτητοποίησης την οικονομική κρίση. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται πως οι νέοι δυσκολεύονται να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν ηλικιακά. Που βρίσκεται όμως η αλήθεια;
Καταρχήν οποιαδήποτε σύγκριση της τωρινής γενιάς με παλαιότερες είναι λανθασμένη και άτοπη. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει και ως προς το βιωτικό επίπεδο, και ως προς τις συνήθειες και ως προς τους ρυθμούς ζωής.
Η εύρεση εργασίας είναι πλέον ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα για όλους τους νέους που δεν έχουν την τύχη μιας οικογενειακής επιχείρησης και κακά τα ψέμματα ο οικονομικός παράγοντας διαδραματίζει μείζονα ρόλο.
Τύχη και ατυχία
Η σημερινή γενιά νέων έχει την ευτυχία να απολαμβάνει το "μαξιλάρι" των γονιών. Οι γονείς είναι ο βασικός παράγοντας που οι περισσότεροι νέοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν, να καλλιεργηθούν και να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες. Και αυτό αποτελούσε (κρατήστε τον παρελθοντικό χρόνο) μια τεράστια ευκαιρία τόσο για τα άτομα όσο και για το κράτος.
Δυστυχώς το συγκεκριμένο προνόμιο απαξιώθηκε. Οι σπουδές έχουν απαξιωθεί σε τεράστιο - απαράδεκτο βαθμό με αποτέλεσμα πλέον οι τίτλοι, τα πτυχία και οι γνώσεις να απομυθοποιούνται και να ισοπεδώνονται. Το κράτος εδώ και χρόνια δεν έχει βρει τρόπο να αξιοποιήσει το πολυπληθές και καταξιωμένο εργατικό δυναμικό του, με αποτέλεσμα σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπως η σημερινή, οι νέοι να πελαγοδρομούν και να αποπροσανατολίζονται ή να μεταναστεύουν.
Ελάχιστοι νέοι στην ηλικία των 30 (και ακόμα μικρότεροι) θέλουν να μένουν με τους γονείς τους, αλλά ακόμα και αυτό, είναι το τελευταίο πράγμα που θα τους απασχολήσει σε μια περίοδο όπου:
1) Η εύρεση εργασίας είναι σχεδόν ουτοπία
2) Ο μισθός δεν επαρκεί ούτε για κάλυψη προσωπικών αναγκών
3) Οι κρατικοί πόροι είναι ανύπαρκτοι
4) Η επιχειρηματικότητα βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε εταιρίες - κολοσσούς
Δυστυχώς οι νέοι μένουν και θα επιλέγουν να μένουν με τους γονείς τους όσο δεν διαισθάνονται την προοπτική για την οποία εδώ και χρόνια προσπαθούν να πείσουν οι πολιτικοί ηγέτες.
Ούτε η κοινωνία , ούτε το κράτος αποδείχθηκαν έτοιμοι για μια τέτοια νέα εποχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου