Με βάση το παράθεμα 13 του σχολικού βιβλίου σελ. 153-154 ποια επιχειρήματα χρησιμοποιούν οι αλύτρωτοι Έλληνες για να υποστηρίξουν την άποψη ότι η ανταλλαγή των ελληνικών πληθυσμών της Τουρκίας «πλήττει καίρια την παγκόσμια συνείδηση και την παγκόσμια ηθική»;
Ψήφισμα που εγκρίθηκε από τους πρόσφυγες της Αθήνας στην Ομόνοια, στο πάνδημο συλλαλητήριο της 21-1-1923 που οργανώθηκε για να εκφραστεί η αντίθεση τους στην υποχρεωτική ανταλλαγή.
«Οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, της Ανατολικής Θράκης και του Εύξεινου Πόντου ... θεωρούν ότι η Ανταλλαγή των ελληνικών πληθυσμών της Τουρκίας που ανέρχονται σε ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες απέναντι σε τριακόσιες χιλιάδες μουσουλμάνους της Ελλάδας ... πλήττει καίρια την παγκόσμια συνείδηση και την παγκόσμια ηθική... ότι είναι αντίθετη προς τα ιερότερα δικαιώματα του ανθρώπου, της ελευθερίας και ιδιοκτησίας· ότι το σύστημα της Ανταλλαγής αποτελεί νέα και κεκαλυμμένη μορφή αναγκαστικού εκπατρισμού και αναγκαστικής απαλλοτρίωσης που κανένα κράτος δεν έχει το δικαίωμα να θέσει σε εφαρμογή παρά τη θέληση των πληθυσμών. Ότι οι ελληνικοί πληθυσμοί της Μικρασίας, αυτόχθονες από πανάρχαιους χρόνους στη γη που κατοικούσαν και πάνω στην οποία τα δικαιώματα τους είναι αναπαλλοτρίωτα και απαράγραπτα, δεν μετανάστευσαν με τη θέληση τους αλλά εκδιώχθηκαν από τις εστίες τους αντιμετωπίζοντας το φάσμα της σφαγής. ... Οι αλύτρωτοι Έλληνες συναγμένοι εδώ και σε άλλες πόλεις και νησιά της Ελλάδας αποφασίζουν και ψηφίζουν ομόφωνα να αξιώσουν τη δυνατότητα να παλιννοστήσουν στις πατρίδες τους κάτω από ουσιαστικές συνθήκες εγγύησης που θα καταστήσουν αυτήν την παλιννόστηση πραγματοποιήσιμη ... Σε αντίθετη περίπτωση καταγγέλλουν την αδικία που τους γίνεται, σαν μία προσβολή δίχως προηγούμενο κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού.»
Απάντηση:
Σύμφωνα με τις ιστορικές μας γνώσεις όταν έγινε γνωστή η Σύμβαση της Ανταλλαγής των πληθυσμών και οι όροι της οι πρόσφυγες, που βρισκόταν στην Ελλάδα αντέδρασαν έντονα. Σχ. Εγχειρίδιο, σελ.153 «Σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας συγκρότησαν συλλαλητήρια, διατρανώνοντας την απόφασή τους να εμποδίσουν την εφαρμογή της. Η πραγματικότητα όμως όπως είχε διαμορφωθεί μετά την έξοδο χιλιάδων Ελλήνων από τις πατρογονικές εστίες τους και την άρνηση της Τουρκίας να δεχτεί την επιστροφή τους, ανάγκασε την ελληνική αντιπροσωπεία να συμφωνήσει. Εξάλλου η υπογραφή της Σύμβασης υποβοηθούσε τις βλέψεις των ηγετών των δυο χωρών (Βενιζέλου και Κεμάλ) για τη διασφάλιση και αναγνώριση των συνόρων τους, την επίτευξη ομοιογένειας και την απρόσκοπτη ενασχόληση με την εσωτερική μεταρρύθμιση και ανάπτυξη. Σύμφωνη ήταν και η Κοινωνία των Εθνών. Οι πρόσφυγες έμειναν με την πικρία ότι το δίκαιο και τα συμφέροντά τους θυσιάστηκαν στο βωμό των συμφερόντων του ελληνικού κράτους.»
Σύμφωνα με την ιστορική πηγή οι θιγόμενοι πρόσφυγες της Αθήνας εκφράζουν έντονα την αγανάκτησή τους για την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών. Ειδικότερα επισημαίνουν ότι:
1. η ανταλλαγή έχει ετεροβαρή χαρακτήρα (1.200.000 Έλληνες προς 300.000 Μουσουλμάνους),
2. πλήττει την παγκόσμια συνείδηση και ηθική αφού καταπατεί την δικαιοσύνη και θίγει τα ιερότερα δικαιώματα του ανθρώπου, της ελευθερίας και της ιδιοκτησίας,
3. Δεν πρόκειται για εκούσια μετανάστευση αλλά για μια υποχρεωτική μαζική μετακίνηση πληθυσμών, που κανένα κράτος δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλλει,
4. έχουν αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα στη γη, όπου κατοικούσαν από τα πανάρχαια χρόνια,
5. δε μετανάστευσαν με τη θέλησή τους, αλλά εκδιώχθηκαν με βίαιο τρόπο, αφού απειλούνταν η ζωή τους.
Για όλα τα παραπάνω ψηφίζουν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους και καταγγέλλουν την πρωτοφανή αδικία και απάνθρωπη απόφαση ως ύστατη προσβολή κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού.
Τα δίκαια των ανθρώπων είναι αυτά που πρέπει να τοποθετούνται πάνω από τα συμφέροντα των κρατών και τις πολιτικές σκοπιμότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου