ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
Α. Να μεταφράσετε τα παρακάτω αποσπάσματα :
Sulla, occupata urbe, senatum armatus coegerat ut C. Marius quam celerrime hostis iudicaretur. Cuius voluntati nemo obviam ire audebat; solus Quintus Mucius Scaevola augur de hac re interrogatus sententiam dicere noluit.
Quin homo inepte taces, ut consequaris, quod vis? Sed antiquitatem tibi placere dicis, quod honesta et bona et modesta sit. Sic ergo vive, ut viri antiqui, sed sic loquere, ut viri aetatis nostrae; atque id quod a C. Caesare scriptum est, habe semper in memoria et in pectore: «tamquam scopulum, sic fugias verbum insolens atque inauditum».
(ΜΟΝΑΔΕΣ 40)
B.ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1. α) Να γραφούν οι τύποι που ζητούνται για καθένα από τα παρακάτω ουσιαστικά :
urbe: τη γενική και την αιτιατική πληθυντικού αριθμού.
hostis: τη γενική ενικού και την αφαιρετική πληθυντικού αριθμού.
re: τη δοτική και την κλητική ενικού αριθμού.
antiquitatem: τη δοτική και την αφαιρετική ενικού αριθμού.
scopulum: την ονομαστική και τη γενική ενικού αριθμού.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 5)
1.β) homo inepte: να κλιθεί η συνεκφορά και στους δύο αριθμούς.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 2)
1.γ) nemo: να κλιθεί η αντωνυμία και στους δύο αριθμούς.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 3)
1.δ) celerrime, bona : να γραφούν οι άλλοι βαθμοί τους.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 5)
2. α) coegerat, iudicaretur, audebat : να αντικατασταθούν χρονικά τα ρήματα (για τους περιφραστικούς τύπους να λάβετε υπόψη το υποκείμενο)
(ΜΟΝΑΔΕΣ 6)
2.β) ire, dicere : να αντικατασταθούν χρονικά τα απαρέμφατα (για τους περιφραστικούς τύπους να λάβετε υπόψη το υποκείμενο.)
(ΜΟΝΑΔΕΣ 3)
2.γ) noluit : να κλιθεί η υποτακτική ενεστώτα.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 3)
2.δ) vive, loquere, fugias : να γραφούν οι αρχικοί χρόνοι των παραπάνω ρημάτων.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 3)
3. α) armatus, augur, sententiam, aetatis, verbum : να χαρακτηριστούν συντακτικά οι λέξεις.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 5)
3.β) ut C. Marius quam celerrime hostis iudicaretur : να αναγνωρίσετε την παραπάνω δευτερεύουσα πρόταση και να αιτιολογήσετε τον τρόπο εισαγωγής και εκφοράς της.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 8)
4. α) occupata urbe : να αντικατασταθεί η αφαιρετική απόλυτη μετοχή σε χρονική πρόταση εισαγόμενη με τον ιστορικό – διηγηματικό cum.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 5)
4.β) solus Quintus Mucius Scaevola augur de hac re interrogatus sententiam dicere noluit : να μετατραπεί η μετοχική σε επιρρηματική πρόταση.
(ΜΟΝΑΔΕΣ 5)
4.γ) atque id quod a C. Caesare scriptum est, habe semper in memoria et in pectore: να μετατραπεί ο ευθύς λόγος σε πλάγιο με εξάρτηση από το Philosophus admonebat…
(ΜΟΝΑΔΕΣ 7)
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Α. Αφού κατέλαβε τη Ρώμη ο Σύλλας, συγκάλεσε ένοπλος τη Σύγκλητο, για να κηρύξει όσο πιο γρήγορα γινόταν το Γάιο Μάριο εχθρό (του κράτους). Στη θέληση του κανείς δεν τολμούσε να πάει αντίθετα. Μόνο ο Κόιντος Μούκιος Σκαιόλας, ο οιωνοσκόπος, όταν του ζητήθηκε η γνώμη γι΄ αυτό, αρνήθηκε να ψηφίσει.
Ανόητε άνθρωπε, γιατί δεν σωπαίνεις, για να πετύχεις αυτό που θέλεις ; Λες όμως πως σου αρέσουν τα παλιά τα χρόνια γιατί τάχα είναι τιμημένα και καλά και σεμνά. Έτσι λοιπόν να ζεις όπως οι παλιοί, αλλά έτσι να μιλάς όπως οι άνθρωποι της εποχής μας. Και να΄ χεις πάντα στη μνήμη σου και στην καρδιά σου αυτό που έγραψε ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρας : «Σαν το σκόπελο απόφευγε τη λέξη την ασυνήθιστη και την πρωτάκουστη»
Β) 1. α)
urbe = urbium (γεν. πληθ.), urbes/-is (αιτ. πληθ.)
hostis = hostis (γεν. εν.), hostibus ( αφαιρ. πληθ.)
re = rei (δοτ. εν.), res (κλητ. εν.)
antiquitatem = antiquitati (δοτ. εν.), antiquitate (αφαιρ. εν.)
scopulum = scopulus (ονομ. εν), scopuli (γεν. Εν
1. β)
| Ενικός αριθμός Πληθυντικός Αριθμός |
| Ονομαστική : homo ineptus homines inepti |
| Γενική : hominis inepti hominum ineptorum |
| Δοτική : homini inepto hominibus ineptis |
| Αιτιατική : hominem ineptum homines ineptos |
| Κλητική. : homo inepte homines inepti |
| Αφαιρετική : homine inepto hominibus ineptis |
1. γ)
| Ενικός αριθμός Πληθυντικός αριθμός |
| Ονομαστική : nemo nulli |
| Γενική : nullius nullorum |
| Δοτική : nemini nullis |
| Αιτιατική : neminem nullos |
| Κλητική : ─ ─ |
| Αφαιρετική : nullo nullis |
1. δ) celerrime : celeriter – celerius
bona : melior – optima
2.α)
| Ενεστώτας : cogit iudicetur audet |
| Παρατατικός : cogebat iudicaretur audebat |
| Μέλλοντας : coget ─ audebit |
| Παρακείμενος : coegit iudicatus sit ausus est |
| Υπερσυντέλικος : coegerat iudicatus esset ausus erat |
| Σ. Μέλλοντας : coegerit ─ ausus erit |
2.β)
| Ενεστώτας : ire dicere |
| Μέλλοντας : iturum esse dicturum esse |
| Παρακείμενος : isse dixisse |
2.γ)
nolim
nolis
nolit
nolimus
nolitis
nolint
2. δ)
vivo, vixi, victum, vivere
loquor, locutus sum, locutum, loqui (αποθετικό)
fugio, fugi, fugitum, fugere
3. α)
Armatus : επιρρηματικό κατηγορούμενο που δηλώνει τρόπο, αναφέρεται στο Sulla.
Augur: παράθεση στο Quintus Mucius Scaevola
sententiam : αντικείμενο στο dicere
aetatis: γενική κτητική στο viri
verbum: αντικείμενο στο fugias.
3.β)
ut C. Marius quam celerrime hostis iudicaretur : δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση. Εισάγεται με το σύνδεσμο ut, γιατί είναι καταφατική. Εκφέρεται με έγκλιση υποτακτική, γιατί δηλώνει σκοπό, που είναι μια καθαρά υποκειμενική κατάσταση, χρόνου παρατατικού (iudicaretur), γιατί εξαρτάται από ιστορικό χρόνο (coegerat). Συγχρονισμός της κύριας με τη δευτερεύουσα πρόταση (ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων.) Χρησιμοποιείται ως επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού στο coegerat.
4. α) Cum Sulla urbem occupavisset
4. β) Solus Quintus Mucius Scaevola augur, postquam de hac re interrogatus est, sententiam dicere noluit ή Solus Quintus Mucius Scaevola augur, cum de hac re interrogatus esset, sententiam dicere noluit.
4. γ) Philosophus admonebat illum id quod a C. Caesare scriptum esset, habere semper in memoria et in pectore ή Philosophus admonebat illum ut id quod a C. Caesare scriptum esset, haberet semper in memoria et in pectore.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου