Προτεινόμενο θέμα Έκθεσης Γ Λυκείου: Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας

Κείμενο: Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας

Ο εκσυγχρονισμός, δηλαδή η παρακολούθηση και προσαρμογή προς τις εκάστοτε διεθνείς οικονομικές κυρίως συνθήκες, ώστε να διασφαλίζεται η σταθερότητα και η συνεχής πρόοδος και να προλαμβάνονται οι οπισθοδρομήσεις και τα αδιέξοδα, δε νοείται χωρίς να λαμβάνει υπόψη δύο κυρίως παράγοντες:

*        την τάση παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, που είναι κυρίως αναπόφευκτο αποτέλεσμα της απελευθέρωσης του διεθνούς εμπορίου, και

*        την ανάπτυξη της τεχνολογίας κυρίως στον τομέα της επικοινωνίας χάριν της πληροφορικής, η οποία αποφασιστικά επιβάλλει και καθοδηγεί την παγκοσμιοποίηση.

Αυτά σημαίνουν ότι, βαθμιαία, ολόκληρος ο πλανήτης γίνεται ένας ενιαίος χώρος. Ό,τι κάνει κάθε άνθρωπος, όπου γης, μπορεί να επηρεάσει τη ζωή και το μέλλον των άλλων ανθρώπων στον υπόλοιπο πλανήτη. Λ. χ. η άφρων ληστρική εκμετάλλευση των δασών της Ινδονησίας και του Αμαζονίου στη Βραζιλία προκαλεί τεράστιες και ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, που επηρεάζουν τις κλιματολογικές συνθήκες σ' ολόκληρη τη γη. Ή το ύψος των επιτοκίων στις Η.Π.Α. ή τη Γερμανία έχει άμεσο αντίκτυπο στις υπόλοιπες οικονομίες, όπου γης, και συνεπώς και στην Ελλάδα. Τα οικονομικά σύνορα ισοπεδώνονται από την κατάργηση προστατευτικών δασμών, ποσοστώσεων και απαγορεύσεων εισαγωγής, ενώ τα εθνικά σύνορα δεν μπορούν να παρεμποδίσουν την επικοινωνία, την πληροφόρηση, τον επηρεασμό μιας χώρας, ενός λαού, από τους άλλους. Οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι υπήρξαν η κύρια αιτία της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού, αφού τα ψέματα πάνω στα οποία στηριζόταν η προπαγάνδα του δεν άντεξαν στη δορυφορική απομυθοποίησή τους.

Η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ξεκίνησε για να σταματήσουν οι πόλεμοι δια της οικονομικής συνεργασίας, αλλά τα τελευταία χρόνια, προχωρεί με την οικονομική και νομισματική ενοποίηση, για να μπορέσουν οι χώρες - μέλη με το ενιαίο νόμισμα και τη μεγιστοποίηση των οικονομικών χώρων να επιβιώσουν σε συνθήκες συχνά ανελέητου διεθνούς ανταγωνισμού. Σήμερα τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας έχουν κυρίως η Βόρεια Αμερική, η Ιαπωνία και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Τράπεζας, μετά 20 έτη νέες οικονομικές δυνάμεις θα αμφισβητήσουν αυτή την οικονομική κυριαρχία. Πρόκειται για τις πυκνότερες σε πληθυσμό χώρες του κόσμου, που με τους αναπτυξιακούς ρυθμούς τους καλπάζουν προς εντυπωσιακές οικονομικές κατακτήσεις. Τα ονόματά τους: Κίνα, Ινδία, Ινδονησία, Βραζιλία και Ρωσία (αν η τελευταία ξεπεράσει τους κλυδωνισμούς κατά τη μετάβασή της από κεντρικά διευθυνόμενη σε ελεύθερη οικονομία).

Η απάντηση στο εύλογο ερώτημα «κι εμείς οι Έλληνες τι πρέπει να κάνουμε;» είναι απλή, αλλά κι εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθεί. Θα πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί σε όλα τα επίπεδα. Αυτό σημαίνει: α) να παράγουμε προϊόντα που ζητά η διεθνής, αλλά και η ελληνική αγορά, β) να παράγουμε σε κόστος που επιτρέπει τιμές ανάλογες προς τις διεθνείς και, ει δυνατόν, χαμηλότερες, γ) τα προϊόντα μας να έχουν ποιότητα και ποικιλίες, που προτιμά η διεθνής κατανάλωση, δ) να συναλλασσόμαστε με προοπτική χρόνου και όχι με τη λογική του ό,τι αρπάξουμε μια και έξω. Δηλαδή με συνέπεια προς τις συμβατικές δεσμεύσεις μας, καλόπιστα και με σεβασμό στον πελάτη. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε και να αυξήσουμε τις εξαγωγές μας και θα μπορούν τα ελληνικά προϊόντα να αντιμετωπίσουν επιτυχώς τα ξένα και μέσα στην ελληνική αγορά.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ»

Άγνωστο κείμενο για επεξεργασία: Ισοκράτη, Πανηγυρικός 175

Καίτοι πῶς οὐ χρὴ διαλύειν ταύτας τὰς ὁμολογίας, ἐξ ὧν τοιαύτη δόξα γέγονεν, ὡς ὁ μὲν βάρβαρος κήδεται τῆς Ἑλλάδος καὶ φύλαξ τῆς εἰρήνης ἐστὶν, ἡμῶν δέ τινές εἰσιν οἱ λυμαινόμενοι καὶ κακῶς ποιοῦντες αὐτήν;  Ὃ δὲ πάντων καταγελαστότατον, ὅτι τῶν γεγραμμένων ἐν ταῖς ὁμολογίαις τὰ χείριστα τυγχάνομεν διαφυλάττοντες. Ἃ μὲν γὰρ αὐτονόμους ἀφίησιν τάς τε νήσους καὶ τὰς πόλεις τὰς ἐπὶ τῆς Εὐρώπης, πάλαι λέλυται καὶ μάτην ἐν ταῖς στήλαις ἐστίν: ἃ δ' αἰσχύνην ἡμῖν φέρει καὶ πολλοὺς τῶν συμμάχων ἐκδέδωκεν, ταῦτα δὲ κατὰ χώραν μένει καὶ πάντες αὐτὰ κύρια ποιοῦμεν, ἃ χρῆν ἀναιρεῖν καὶ μηδὲ μίαν ἐᾶν ἡμέραν, νομίζοντας προστάγματα καὶ μὴ συνθήκας εἶναι.

Ισοκράτους, Πανηγυρικός, 175

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

ὁμολογία: συμφωνία κήδομαι: φροντίζω λυμαίνομαι: καταστρέφω κύριος: έγκυρος ἀναιρῶ: καταργώ

Διαγώνισμα Λατινικών Γ Λυκείου μαθήματα 25 και 31 (θέματα και απαντήσεις)

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ

Α. Να μεταφράσετε τα παρακάτω αποσπάσματα:

[25] «Opibus urbis nolite confidere. Fiduciam, quae nimia vobis est, deponite. Neminem credideritis patriae consulturum esse, nisi vos ipsi patriae consulueritis. Mementote rem publicam in extremo discrimine quondam fuisse!» Statimque sumptum est Punicum bellum tertium, quo Carthago deleta est.

[31] «Congrediamur, ut singularis proelii eventu cernatur, quando miles Latinus Romano virtute antecellat». Tum adulescens, viribus suis confisus et cupiditate pugnandi permotus, iniussu consulis in certamen ruit; et fortior hoste, hasta eum transfixit et armis spoliavit. Statim hostes fuga salutem petiverunt. Sed consul, cum in castra revertisset, adulescentem, cuius opera hostes fugati erant, morte multavit.

Μονάδες 40

Διαγώνισμα Αριστοτέλη Ηθικά Νικομάχεια Ενότητες 2 και 3. Άγνωστο: Αισχίνη Κατά Τιμάρχου 167 -168

1.        Με ποιο τρόπο επιχειρεί ο Αριστοτέλης στη 2η ενότητα να καταδείξει τη σχέση της ηθικής αρετής με την ηθική πράξη; 

2.           «Μαρτυρεῖ δέ καί τό γινόμενον ἐν ταῖς πόλεσιν» (ΕΝΟΤΗΤΑ 3η): Ποιο είναι το κύριο έργο της πολιτείας, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, και πώς υλοποιείται;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. Ο Αριστοτέλης ήδη από την 1η ενότητα διατύπωσε τη θέση του για τις ηθικές αρετές, υποστηρίζοντας ότι αποτελούν επίκτητες και όχι έμφυτες ιδιότητες. Στη 2η ενότητα ενισχύει με μια πρόσθετη απόδειξη τη θέση του αυτή. Η θεμελίωσή της στηρίζεται στη διάκριση των εννοιών «δύναμις» και ἐνέργεια». Ως «δύναμιν» ο Αριστοτέλης εννοεί τη δυ­νατότητα κάθε πράγματος ή όντος να γίνει ή να κάνει κάτι, ενώ ως «ἐνέργειαν» την πραγμάτωση της δυνατότητας αυτής. Με βάση την παραπάνω εννοιολογική διάκριση ο αποδεικτικός συλλογισμός του Αριστοτέλη αναφορικά με τον επίκτητο χαρακτήρα των ηθικών αρετών αναπτύσσεται ως εξής: α. Σε όσες ιδιότητες του ανθρώπου είναι έμφυτες, ό­πως για παράδειγμα η όραση και η ακοή, προηγείται χρονικά η «δύναμις» και ακολουθεί η «ἐνέργεια». Ο άνθρωπος φέ­ρει μέσα του την ενδιάθετη δυνατότητα να δει ή να ακούσει και στη συνέχεια προχωρά στην άσκηση των αντίστοι­χων λειτουργιών, β. τις ηθικές αρετές ο άνθρωπος τις αποκτά με τον εθισμό, με τη συνεχή τέλεση ηθικών πράξεων. Γίνεται, για παράδειγμα, δίκαιος με την τέλεση δίκαιων πράξεων, ανδρείος με την τέλεση ανδρείων πράξεων κ.ο.κ. Αυ­τό σημαίνει ότι στις συγκεκριμένες ιδιότητες προηγείται χρονικά η «ἐνέργεια» και έπεται η «δύναμις». Επομένως, οι η­θικές αρετές δεν ανήκουν στην κατηγορία των έμφυτων ιδιοτήτων. Ο φιλόσοφος, θέλοντας να κάνει πιο κατανοητό τον συλλογισμό του, χρησιμοποιεί την αναλογία. Έτσι, παραλληλίζει τον τρόπο απόσκτησης των ηθικών αρετών («λαμβάνομεν») με εκείνον της εκμάθησης των πρακτικών και των καλών τεχνών («μανθάνομεν»). Δίνει το παράδειγμα του οικοδόμου και του κιθαριστή, οι οποίοι κατακτούν την τέχνη τους μέσα από την επαναληπτική τέλεση των αντίστοι­χων ενεργειών («οἰκοδομοῦντες οἰκοδόμοι γίνονται καἰ κιθαρίζοντες κιθαρισταί»). Κατ' ανάλογο τρόπο κατακτώνται και οι ηθικές αρετές, με την τέλεση πράξεων που προσιδιάζουν σε αυτές.

Διαδικτυακή αξιολόγηση για τους καθηγητές των Πανεπιστημίων

Διαδικτυακές... εξετάσεις διαρκείας θα περνούν στο εξής οι καθηγητές των Πανεπιστημίων και TEI. Oι φοιτητές τους θα μπορούν να τους βαθμολογούν με άριστα ή να τους αφήνουν... μετεξεταστέους στο νέο σάιτ: rateyourprofessor.gr, το οποίο στους δύο μήνες λειτουργίας του μετρά περισσότερα από 10.500 σχόλια για περίπου 1.500 καθηγητές. Στο σάιτ - που δημιούργησαν τρεις φίλοι -  ο φοιτητής εντοπίζει τον καθηγητή που συμπαθεί ή αντιπαθεί, διαβάζει τις γνώμες των συμφοιτητών του και δημοσιεύει τη δική του γνώμη και βαθμολογία. H τελική βαθμολογία, που μπορεί να κυμαίνεται από το ένα έως και το δέκα, είναι ο μέσος όρος των βαθμολογιών σε τρεις ερωτήσεις: α)πόσο κατανοητός είναι ο καθηγητής στα μαθήματα που παραδίδει, β) πόσο πρόθυμος είναι ο καθηγητής να βοηθήσει τους μαθητές να μάθουν και γ) πόσο εφικτό είναι να περάσεις τα μαθήματά του. H τελική βαθμολογία προκύπτει με βάση τον μέσο όρο των τριών αυτών βαθμολογιών.

Περισσότερα από το ALFAVITA.GR

Άγνωστο Γ΄ Θεωρητικής: Λυσία, Δήμου καταλύσεως απολογία §§ 15 - 17

Λυσία,Δήμου καταλύσεως απολογία §§ 17 - 17 θέματα (pdf)


Λυσία,Δήμου καταλύσεως απολογία §§ 17 - 17 απαντήσεις(pdf)
 

Προτεινόμενο θέμα Λογοτεχνίας Κατεύθυνσης: Ποίηση 1948

ΚΕΙΜΕΝΟ:

Ποίηση 1948

τούτη εποχή

του εμφυλίου σπαραγμού

δεν είναι εποχή

για ποίηση

κι άλλα παρόμοια

σαν πάει κάτι

να γραφεί

είναι

ως αν

να γράφονταν

από την άλλη μεριά

                   αγγελτηρίων θανάτου

                   γι αυτό και

                      τα ποιήματά μου

                 είν' τόσο πικραμένα

                 και πότε -άλλωστε- δεν ήσαν;)

                 κι είναι

                 -προ πάντων-

                 και

                 τόσο

                 λίγα

Ν. Εγγονόπουλος «ΕΛΕΥΣΙΣ»,1948

Διαγώνισμα: Ο Κρητικός Διονύσιος Σολωμός, Αποσπάσματα 1[18], 2[19], 3[20]

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:

    1.    Ποιο είναι το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η υπόθεση του ποιήματος; Σχετίζεται αυτό με τις λογοτεχνικές επιρροές που έχει δεχθεί η ποίηση του Σολωμού;

    2.    Να επισημάνετε πέντε διαφορετικά σχήματα λόγου στα αποσπάσματα που σας δόθηκαν.

    3.    Στην ποίηση του Σολωμού, υπάρχουν θρησκευτικές επιρροές. Να τεκμηριώσετε την άποψη σας με στοιχεία από το κείμενο.

       4.    Ποιος είναι ο ρόλος της φύσης, στην ποίηση του Σολωμού; Στην απάντησή σας να κάνετε αναφορές, όπου είναι απαραίτητο στα αποσπάσματα που σας δόθηκαν.

5.    Να εντοπίσετε τις αναλογίες ως προς το περιεχόμενο ανάμεσα στα αποσπάσματα του «Κρητικού» που σας δόθηκαν και στο απόσπασμα από το «Όνειρο στο κύμα» που ακολουθεί».

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, 1851-1911

Ο Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897

Πολεμική αναμέτρηση μεταξύ του Βασιλείου της Ελλάδας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με αφορμή το Κρητικό Ζήτημα. Η πρώτη τουφεκιά έπεσε στις 6 Απριλίου 1897 και οι πολεμικές συγκρούσεις τερματίστηκαν στις 8 Μαΐου του ίδιου χρόνου με ήττα της Ελλάδας.

Στις αρχές του 1896 την Ελλάδα κυβερνούσε ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, πολιτικός με δημαγωγικές τάσεις. Εκτός από τα μεγάλα και δυσεπίλυτα οικονομικά προβλήματα, είχε να αντιμετωπίσει και την κατάσταση στην Κρήτη, που βρισκόταν τότε υπό οθωμανικό ζυγό. Η διακυβέρνηση της μεγαλονήσου από τον ελληνικής καταγωγής Καραθεοδωρή Πασά είχε στεφθεί από αποτυχία. Τα φιλελεύθερο και φιλοδίκαιο πνεύμα του εξόργισε τους Τουρκοκρητικούς, οι οποίοι αποφάσισαν να καταστήσουν αδύνατη την περαιτέρω παραμονή του στο νησί. Ταραχές εξερράγησαν και δολοφονίες χριστιανών προκρίτων σημειώθηκαν, όχι κάτι ασυνήθιστο στη μακραίωνα διαβίωση μουσουλμάνων και χριστιανών στην Κρήτη.

Τον Καραθεοδωρή Πασά διαδέχθηκε ο τουρκαλβανός Τουρχάν Πασάς, ο οποίος ούτε και αυτός έγινε αποδεκτός από τους ομοδόξους του. Με προτροπή των μεγάλων δυνάμεων, τη διοίκηση της Κρήτης ανέλαβε ο χριστιανός Γεώργιος Βέροβιτς, πρώην διοικητής της Σάμου. Η κατάσταση, όμως, παρέμεινε έκρυθμη και το αίμα έρεε άφθονο. Οι χριστιανοί Έλληνες, που αποτελούσαν το 80% των κατοίκων της Κρήτης, είχαν ξεσηκωθεί και ζητούσαν αυτονομία για το νησί τους.

Η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία, η Αυστρία και η Ιταλία έστειλαν από ένα πλοίο στην Κρήτη για την προστασία των υπηκόων τους. Το ίδιο ήθελε να πράξει και η Ελλάδα, αλλά εμποδίστηκε από τις πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων στην Αθήνα. Πάντως, βοήθεια έφθανε από την Ελλάδα στην Κρήτη, χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία και συγκεκριμένα την «Εθνική Εταιρεία», μια μεγαλοϊδεατική οργάνωση, με βαθιές ρίζες στην ελίτ της αθηναϊκής κοινωνίας και της ελληνικής διασποράς.

Mύθος του Σπηλαίου (Πολιτεία 514a - 521b)

Ο αλληγορικός πλατωνικός μύθος με το αρχαιοελληνικό κείμενο στους υπότιτλους.