Λατινικά Γ Λυκείου: κείμενο 23 μετάφραση

ΚΕΙΜΕΝΟ			ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Aegrotabat Caecina Paetus, maritus Arriae, aegrotabat et filius. Filius mortuus est. Huic Arria funus ita paravit ut ignoraretur a marito; quin immo cum illa cubiculum mariti intraverat, vivere filium simulabat, ac marito persaepe interroganti, quid ageret puer, respondebat: “Bene, quievit, libenter cibum sumpsit”. Deinde, cum lacrimae suae, diu cohibitae, vincerent prorumperentque, egrediebatur; tum se dolori dabat et paulo post siccis oculis rebibat. Scribonianus arma in Illyrico contra Claudium moverat; fuerat Paetus in partibus eius et, occiso Scriboniano, Romam trahebatur. Erat ascensurus navem; Arria milites orabat, ut simul imponeretur. Non impetravit: conduxit piscatoriam naviculam ingentemque  navem secuta est.		Ήταν άρρωστος ο Καικίνας Παίτος, ο σύζυγος της Αρρίας, ήταν άρρωστος και ο γιος. Ο γιος πέθανε. Η Αρρία του έκανε κηδεία (ετοίμασε σ’ αυτόν κηδεία) έτσι ώστε να αγνοείται από το σύζυγο.  όχι μόνο αυτό αλλά όταν (κάθε φορά) εκείνη έμπαινε στην κρεβατοκάμαρα του συζύγου προσποιούνταν πως ζει ο γιος και απαντούσε στο σύζυγο που πολύ συχνά ρωτούσε, τι έκανε το παιδί: «Κοιμήθηκε καλά, έφαγε με όρεξη το φαγητό».  Έπειτα, όταν υπερίσχυαν και ξέσπαγαν τα δάκρυά της, που τα συγκρατούσε για πολύ, έβγαινε έξω.  τότε παραδινόταν στη θλίψη και λίγο αργότερα ξαναγύριζε με τα μάτια στεγνά. Ο Σκριβωνιανός είχε στασιάσει στην Ιλλυρία εναντίον του Κλαύδιου. ο Παίτος είχε πάει με το μέρος του και, αφού σκοτώθηκε ο Σκριβωνιανός τον οδηγούσαν σιδεροδέσμιο στη Ρώμη. Επρόκειτο να ανέβει σε καράβι. η Άρρια παρακαλούσε τους στρατιώτες να επιβιβαστεί μαζί. Δεν (το) κατόρθωσε. νοίκιασε ψαροκάικο κι ακολούθησε το πελώριο καράβι.

Άγνωστο κείμενο: Δημοσθένη, Προς Τιμόθεον §§ 66 - 68 (θέματα και απαντήσεις)

Ἴστε γάρ τοῦτον ἐν τῷ δήμῳ ὀμόσαντα καί ἐπαρασάμενον αὑτῷ ἐξώλειαν, εἰ μή γράψοιτο Ἰφικράτην ξενίας, καί καθιερώσαντα τήν οὐσίαν τήν ἑαυτοῦ.  ὀμόσας δέ ταῦτα καί ὑποσχόμενος ἐν τῷ δήμῳ οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον ἕνεκα τοῦ συμφέροντος αὑτῷ ἔδωκεν τῷ υἱεῖ τῷ ἐκείνου θυγατέρα. ὅς οὖν οὔτε ὑμᾶς ᾐσχύνθη ἐξαπατῆσαι ὑποσχόμενος, νόμων ὄντων, ἐάν τις τόν δῆμον ὑποσχόμενος έξαπατήσῃ, εἰσαγγελίαν εἶναι περί αὐτοῦ οὔτε τούς θεούς ὀμόσας καί ἐπαρασάμενος ἑαυτῷ ἔδεισεν, οὕς ἐπιώρκησεν, πῶς οὐκ εἰκός ἐμέ τούτῳ μή ἐθέλειν ὅρκον δοῦναι; οὔπω τοίνυν πολύς χρόνος ἐστιν ἐξ ὅτου ἐν τῷ δήμῳ πάλιν διωμόσατο μη εἶναι αὑτῷ ἐφόδια τῷ γήρᾳ ἱκανά, τοσαύτην οὐσίαν κεκτημένος· οὕτως ἄπληστος καί αἰσχροκερδής ὁ τρόπος αὐτοῦ ἐστιν.

Μια απόπειρα ψυχαναλυτικής ερμηνείας του πλατωνικού σπηλαίου

Το έβδομο βιβλίο της πλατωνικής Πολιτείας ξεκινά με μια εικόνα που, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Σωκράτη, αναπαριστά την ανθρώπινη φύση σχετικά με την παιδεία και την απαιδευσία.

Πρόκειται για το μύθο του σπηλαίου, αφήγηση την οποία θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως "περιπέτεια ψυχής", καθώς δραματοποιεί αυτό που ο Freud ορίζει ως παλινδρόμηση κατά την ψυχαναλυτική διαδικασία.

Διαβάζοντάς τον, γινόμαστε θεατές μιας επώδυνης πορείας, που με την αποπεράτωσή της μας οδηγεί ενώπιον μιας αποκάλυψης.

Αποκάλυψη που επιβεβαιώνει την πεποίθηση του πατέρα της ψυχανάλυσης ότι " ο ποιητής και ο φιλόσοφος ήταν πάντοτε πρόδρομοι της επιστήμης και της επιστημονικής ψυχολογίας, γιατί στρέφουν την προσοχή τους στο ασυνείδητο, παρακολουθούν άγρυπνα τις εξελίξεις του και προσφέρουν σ΄αυτές καλλιτεχνική έκφραση".

Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν τον μύθο:

Το μυστικό της ηχητικής των αρχαίων θεάτρων

Η ηχητική των αρχαίων θεάτρων που θαυμάζουμε σήμερα εξασφαλιζόταν με τα αντηχούντα αγγεία που βρίσκονταν κάτω από τα σκαλιά του κοίλου και τα σκηνικά άλλαζαν σχεδόν αυτόματα, όπως αποδεικνύει η πρόσφατη ανασκαφική έρευνα στο Αρχαίο Θέατρο του Δίου. Η τεχνολογία του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου, και ιδιαιτέρως το Θέατρο του Δίου, έχει απασχολήσει τον αρχιτέκτονα, καθηγητή του ΑΠΘ Γιώργο Καραδέδο. Ο ίδιος μας είπε ότι «τα αντηχούντα αγγεία τοποθετούνταν σύμφωνα με έναν μαθηματικό υπολογισμό σε κόγχες κάτω από τα σκαλιά του κοίλου, διηρημένα σε αγγεία τέταρτης, πέμπτης, όγδοης και διπλής όγδοης, σύμφωνα με τις αντηχήσεις τους στις διάφορες νότες. Όταν η φωνή των ηθοποιών, περιβάλλοντας τα αγγεία, που είναι στον ίδιο τόνο με αυτήν, προκαλεί την αντήχησή τους, γίνεται πιο δυνατή, πιο καθαρή και πιο μεγαλεπήβολη».

Όλα ξεκίνησαν όπως φαίνεται από την εισαγωγή των μαθηματικών και της θεωρίας των αριθμών από τους Πυθαγόρειους στην αρχιτεκτονική. Τότε χρησιμοποίησαν γεωμετρικές χαράξεις στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό των κτιρίων και ειδικότερα των θεάτρων. «Ειδικά ο σχεδιασμός των θεάτρων επηρεάστηκε σημαντικά από την ακουστική, η οποία διαμορφώνεται σε επιστήμη από τον Αριστόξενο τον Ταραντίνο. Ο Βιτρούβιος στο πέμπτο βιβλίο του αναλύει την αρμονική θεωρία του Αριστόξενου και παραθέτει μουσικό διάγραμμα του Αριστόξενου. Το διάγραμμα αυτό δεν έχει σωθεί. Είναι όμως εύκολο να το αναπαραστήσουμε με βάση τις περιγραφές του Βιτρούβιου. Ο Αριστόξενος μας δίνει τις ακριβείς θέσεις και τις προδιαγραφές των "ηχείων", δηλαδή των αντηχούντων αγγείων».

Λατινικά Γ Λυκείου: μάθημα 21 μετάφραση

ΚΕΙΜΕΝΟ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Brenno duce Galli, apud Alliam flumen deletis legionibus Romanorum, everterunt urbem Romam praeter Capitolium, pro quo immensam pecuniam acceperunt.  Tum Camillus, qui diu apud Ardeam in exilio fuerat propter Veientanam praedam non aequo iure divisam, absens dictator est factus; is Gallos iam abeuntes secutus est: quibus interemptis aurum omne recepit. Quod illic appensum civitati nomen dedit: nam Pisaurum dicitur, quod illic aurum pensatum est. Post hoc factum rediit in exilium, unde tamen rogatus reversus est

Όταν ήταν αρχηγός ο Βρέννος, οι Γαλάτες, αφού κατέστρεψαν τις λεγεώνες των Ρωμαίων κοντά στον Αλλία ποταμό, κατέστρεψαν εντελώς την πόλη Ρώμη εκτός από το Καπιτώλιο, για το οποίο ως αντάλλαγμα πήραν αμέτρητα χρήματα. Τότε ο Κάμιλλος, ο οποίος για πολύ καιρό είχε βρεθεί στην εξορία κοντά στην Αρδέα εξαιτίας της λείας από τους Βηίους, που δεν είχε μοιραστεί ακριβοδίκαια, αν και απών έγινε δικτάτορας. αυτός τους Γαλάτες, που έφευγαν πια, ακολούθησε: αφού τους εξολόθρευσε πήρε πίσω όλο το χρυσάφι. Αυτό, επειδή ζυγίστηκε εκεί, έδωσε το όνομά του στην πόλη: γιατί ονομάζεται Πίσαυρο, επειδή εκεί ζυγίστηκε το χρυσάφι.  Μετά απ’ αυτήν την πράξη επέστρεψε στην εξορία, απ’ όπου όμως επέστρεψε, αφού παρακλήθηκε

Πολιτικός και κομματικός λόγος

Τα παιχνίδια τού πολιτικού λόγου

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ, ΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή 2 Απριλίου 2000

Πειθώ και συνθήματα

Πώς λειτουργεί όμως η ρητορική τού πολιτικού λόγου; Ο πολιτικός, ως δημιουργός προφορικού ή γραπτού κειμένου, απευθύνεται στον πολίτη-ακροατή ή τον πολίτη-αναγνώστη, χρησιμοποιώντας διαφορετικές τακτικές ανάλογα με το αν είναι ομοϊδεάτες, αντιφρονούντες ή ουδέτεροι/αναποφάσιστοι. Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι πώς λειτουργεί ο αποδέκτης τού πολιτικού λόγου, δηλ. ο πολίτης-ψηφοφόρος, πράγμα που είναι η βάση και το καθοριστικό πρόβλημα κάθε Πολιτείας και, κατ' επέκταση, κάθε κοινωνίας. Αν μια Πολιτεία, μέσα από την Εκπαίδευση, μέσα από τους θεσμούς (Διοίκηση), μέσα από τις κοινωνικές της δομές και λειτουργίες (όπως είναι λ.χ. τα Μέσα Ενημέρωσης) δεν έχει δημιουργήσει υπεύθυνους, κριτικά σκεπτόμενους, ευαίσθητους και συνειδητοποιημένους πολίτες, τότε ο πολιτικός λόγος μετατρέπεται σε επικοινωνία τού πολιτικού με οπαδούς και αντιπάλους, δηλ. με προαποφασισμένους έως φανατικούς και με πολιτικά εγκλωβισμένους ψηφοφόρους, για τους οποίους συχνά το στενό προσωπικό συμφέρον (η απόκτηση δύναμης επιρροής, ο διορισμός ενός συγγενικού προσώπου σε μια δημόσια θέση κ.τ.ό.) γίνεται κύριο κριτήριο για το τι θα ψηφίσει στις εκλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγάλες μετακινήσεις ψηφοφόρων και τα υψηλά ποσοστά αναποφάσιστων στις εκλογές βρίσκονται κυρίως σε περιοχές (μεγάλα αστικά κέντρα), όπου, κατά κανόνα, υπάρχουν περισσότερο πολιτικά προβληματισμένοι και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, με κριτική στάση απέναντι στη ρητορική τού πολιτικού λόγου.

Αυτογνωσία (διερεύνηση της έννοιας)

Πιστεύετε πως η σωστή λειτουργία του ανθρώπου ξεκι­νά από τη γνωριμία με τον εαυτό του. Έχει φτάσει κατά τη γνώμη σας ο άνθρωπος στα απόκρυφα σημεία της ύπαρξης του;

Ζούμε σε μια εποχή κατακτήσεων, απολαύσεων, τεχνολογικών θριάμβων, σε μια εποχή επιστημονικής μαγείας, με μια πρόοδο που διασφαλίζει την καλοπέραση του ανθρώπου. Ευτυχία και χαρά, οι μεγαλύτερες απαιτήσεις των καιρών μας ενσωματώνονται μέσα στον υλικό πλουτισμό, τη λατρεία των ανέσεων, στην επένδυση της εξωτε­ρικής μας ύπαρξης. Γνώση, μόρφωση, σκέψεις, πράξεις, επενδύονται στον τομέα αλλαγής, σε μια διαδικασία μεταβολής του εξωτερικού «γίγνεσθαι». Πλάσαμε τον φανταστικά υπέροχο κόσμο του περιβάλλο­ντος λησμονώντας τον εναρμονισμένο και φυσικά όμορφο που ζει μέσα μας.

Σχολιάζοντας τη "ψηφιακή εκπαίδευση"

Η εκπαίδευση δεν είναι video game, της Ελένης Παπαδοπούλου

 από το ALFAVITA.GR

Η νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δείχνει μία περίεργη εμμονή με οτιδήποτε αφορά την ηλεκτρονική μορφή εκπαίδευσης. Έως τώρα έχουμε θεοποιήσει τους διαδραστικούς πίνακες, την ψηφιακή τάξη, την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, την πληροφορική πριν ακόμα καλά καλά μάθουν τα παιδιά να διαβάζουν και λίαν προσφάτως το ψηφιακό βιβλίο.

Στρατιωτικός Σύνδεσμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Υπό την ονομασία Στρατιωτικός Σύνδεσμος φέρεται μυστική οργάνωση στρατιωτικών που έδρασε στην Ελλάδα στις αρχές του 20ού αιώνα, με αποκορύφωμα το κίνημα στο Γουδί στις 15 Αυγούστου 1909, με αιτήματα μεταρρυθμίσεις στο στράτευμα, τη δικαιοσύνη και την παιδεία.

Ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος» γεννήθηκε από τη σύμπραξη μιας ομάδας υπαξιωματικών υπό τον ταγματάρχη Γεώργιο Σ. Καραϊσκάκη, εγγονό του στρατηγού της Ρούμελης, και μιας ομάδας κατώτερων αξιωματικών υπό τους Θεόδωρο Πάγκαλο και Επαμεινώνδα (Παμμίκο) Ζυμβρακάκη. Η ομάδα των υπαξιωματικών ιδρύθηκε πρώτη (συμμετείχαν σε αυτήν μεταξύ άλλων και οι Νικόλαος Πλαστήρας και Γεώργιος Κονδύλης) και είχε ως αιχμή επαγγελματικά αιτήματα. Η ομάδα των «λοχαγών» ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1908 με έναν πυρήνα περί τους υπολοχαγούς Θεόδωρο Πάγκαλο και Χρήστο Χατζημιχάλη. Αυτοί, υπέγραψαν το πρώτο πρωτόκολλο του «Στρατιωτικού Συνδέσμου». 

Μαζοποίηση - Κοινωνικός κομφορμισμός (θέμα εκθεσης)

Μάζα: συμπαγής ομάδα ανθρώπων που αισθάνεται, σκέπτεται και δρα με τον ίδιο τρό­πο. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα πλήθος το οποίο λειτουργεί με την ψυχολογία και τη συμπεριφορά του όχλου και χαρακτηρίζεται από την υποταγή του ατόμου στη δύναμη της ομάδας.

Κοινωνικός κομφορμισμός είναι η τάση συμμόρφωσης του ατόμου με τις κυρίαρχες αντιλήψεις και τα πρότυπα ζωής και συμπεριφοράς της κοινωνικής ομάδας.

Αλλοτρίωση ατόμου (αλλότριος = ξένος): η αλλοίωση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών στοιχείων (ιδεών, επιθυμιών, συναισθημάτων κ.ά.) της προσωπικότητας και η αποξένω­ση του ατόμου από τον εαυτό του.

Αλλοτρίωση της πολιτιστικής ιδιαιτερότητας ενός λαού είναι η φθορά και η απώλεια εκείνων των στοιχείων της παράδοσης και του πολιτισμού του, που συνιστούν την ιδιοπροσωπία, την ιδιαιτερότητα και φυσιογνωμία του και τον διαφοροποιούν από τους άλλους λαούς.

Μείωση εισακτέων ζητούν ΑΕΙ και ΤΕΙ

Δραστική μείωση των εισακτέων, ακόμη και μέχρι 50%, εισηγούνται οι διοικήσεις των ΑΕΙ - ΤΕΙ στο υπουργείο Παιδείας για τις φετινές Πανελλαδικές. Μετεγγραφές και οικονομικά προβλήματα δημιουργούν κλίμα ασφυξίας στις Σχολές.

Άγχος (Έκθεση Γ Γυμνασίου)

«Ένα από τα αρνητικά φαινόμενα που χαρακτηρίζουν την εποχή μας είναι το άγχος. Έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και έχει καταστροφικές συνέπειες για τον άνθρωπο. Ποιες θεωρείτε είναι οι αιτίες που προκαλούν στο σύγχρονο άνθρωπο το άγχος;»

Πρόλογος 

Κύριο γνώρισμα της σύγχρονης εποχής αποτελεί το άγχος, το οποίο είναι και η μεγαλύτερη ασθένεια του αιώνα. Οι διαστάσεις του είναι τεράστιες και έχει πάρει τη μορφή πλημμυρίδας. Θεωρείται ως το τίμημα της ανθρωπότητας για την αλματώδη πορεία ανάπτυξης της τα τελευταία χρόνια.

Επιστήμη και ευθύνη (επιστημονική ευθύνη): ανάλυση της έννοιας

Επιστήμη είναι η ορθολογική έρευνα του επιστητού με συγκεκριμένες μεθόδους, όπως η παρατήρηση, το πείραμα, η υπόθεση και η επαγωγή, καθώς και το σύνολο των τεκμη­ριωμένων γνώσεων που απορρέουν από αυτή. Οι γνώσεις οργανώνονται σε διάφορους τομείς (επιμέρους κλάδοι των επιστημών) και με αυτές οι επιστήμονες επιχειρούν να ερμηνεύσουν τα φαινόμενα της φύσης και της κοινωνίας (φυσικοθετικές και κοινωνικές επιστήμες) ή την ανθρώπινη συμπεριφορά (ανθρωπιστικές επιστήμες).

Οι αλλαγές στα Γυμνάσια και τα Λύκεια

Εντεκα ομάδες εκπαιδευτικών μελετούν τις αλλαγές για τα δημοτικά και τα γυμνάσια της χώρας, οι οποίες θα συνδυαστούν με προγράμματα επιμόρφωσης-«μαμούθ» για 150.000 εκπαιδευτικούς ως το 2013. «Δεν πρόκειται απλά για μία ακόμη αλλαγή αλλά για ένα ολόκληρο πρόγραμμα που θα αλλάξει συνολικά την εικόνα της εκπαίδευσης» λέει ο κ. Δούκας. Οι αλλαγές που προωθούνται στα γυμνάσια και στα λύκεια της χώρας αφορούν: 

Ιστορία Γ Θεωρητικής: Χρονολόγιο Α΄ κεφαλαίου

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ: ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ

	ΕΝΕΡΓΕΙΑ - ΓΕΓΟΝΟΣ	ΧΡΟΝΟΣ
1.	Προσαρτήθηκαν τα Επτάνησα στο ελληνικό κράτος.	1864
2.	Προσαρτήθηκε η Άρτα και η Θεσσαλία στο ελληνικό κράτος	1881
3.	Παρατηρούνται στην Ελλάδα σοσιαλιστικές ομάδες και εργατικές ομαδοποιήσεις	τέλος 19ου αιώνα
4.	Εκδηλώθηκαν οι πρώτες καθαρά εργατικές εξεγέρσεις.	1896 (Λαύριο)

Επαγγελματικός προσαντολισμός (Έκθεση Γ Γυμνασίου)

«Γράψτε ένα μικρό κείμενο - απάντηση σε έρευνα επαγγελματικού προσανατολισμού που γίνετε στο σχολείο σας για το επάγγελμα που αυτή τη στιγμή σας ενδιαφέρει. Στο κείμενο αυτό να απαντήσετε και τις εξής ερωτήσεις:

Α) το επιλέξατε με κριτήριο το κύρος του, τις οικονομικές προοπτικές, ή την κλίση σας;

Β) επηρεαστήκατε από τους γονείς σας, το κοινωνικό περιβάλλον ή το σχολείο;

Γ) είναι επάγγελμα που έχει σχέση με το φύλο σας;»

Τα τσιφλίκια της Θεσσαλίας. Επεξεργασμένη πηγή ιστορίας γ΄ λυκείου θεωρητικής

ΘΕΜΑ

Με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις και το παράθεμα που ακολουθεί, να απαντήσετε στα εξής ερωτήματα:

α. Πότε και πώς δημιουργήθηκε  στην Ελλάδα το ζήτημα της μεγάλης έγγειας ιδιοκτησίας;

β. Με ποιους τρόπους επεχείρησαν οι κεφαλαιούχοι (τσιφλικάδες) να εκμεταλλευτούν οικονομικά τις επενδύσεις τους στη γη;

γ. Ποια ήταν τα μέτρα των ελληνικών κυβερνήσεων πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους για την επίλυση του ζητήματος της μεγάλης έγγειας ιδιοκτησίας και ποιες ήταν οι αντιδράσεις που προκάλεσε η εφαρμογή τους;

Ποια είναι η σημασία της εργασίας στην ανθρώπινη ζωή.

Πρόλογος 

Ο άνθρωπος πάντα ένιωθε την ανάγκη να δημιουργήσει και να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσής του. Αποτέλεσμα αυτής της ανάγκης αποτελεί η εργασία, ο κυριότερος παράγοντας δημιουργίας και εξέλιξης του πολιτισμού. Με τον όρο εργασία εννοούμε τη συνειδητή καταβολή υλικής ή πνευματικής προσπάθειας του ανθρώπου που έχει ως απώτερο σκοπό την ικανοποίηση των υλικών του και πνευματικών του αναγκών.

Διαγώνισμα Αριστοτέλη Ηθικά Νικομάχεια ενότητα 10. Άγνωστο: Πλάτωνος Ζ' Επιστολή 324 b - c (θέματα - απαντήσεις)

ΚΕΙΜΕΝΟ

     Ἔτι τὸ μὲν ἁμαρτάνειν πολλαχῶς ἔστιν (τὸ γὰρ κακὸν τοῦ ἀπείρου, ὡς οἱ Πυθαγόρειοι εἴκαζον, τὸ δ’ ἀγαθὸν τοῦ πεπερασμένου), τὸ δὲ κατορθοῦν μοναχῶς (διὸ καὶ τὸ μὲν ῥᾴδιον τὸ δὲ χαλεπόν, ῥᾴδιον μὲν τὸ ἀποτυχεῖν τοῦ σκοποῦ, χαλεπὸν δὲ τὸ ἐπιτυχεῖν)∙ καὶ διὰ ταῦτ’ οὖν τῆς μὲν κακίας ἡ ὑπερβολὴ καὶ ἡ ἔλλειψις, τῆς δ’ ἀρετῆς ἡ μεσότης∙ ἐσθλοὶ μὲν γὰρ ἁπλῶς, παντοδαπῶς δὲ κακοί. Ἔστὶν ἄρα ἡ ἀρετὴ ἕξις προαιρετική, ἐν μεσότητι οὖσα τῇ πρὸς ἡμᾶς, ὡρισμένῃ λόγῳ καὶ ᾧ ἂν ὁ φρόνιμος ὁρίσειεν. Μεσότης δὲ δύο κακιῶν, τῆς μὲν καθ’ ὑπερβολὴν τῆς δὲ κατ’ ἔλλειψιν∙ καὶ ἔτι τῷ τάς μὲν ἐλλείπειν τάς δ’ ὑπερβάλλειν τοῦ δέοντος ἔν τε τοῖς πάθεσι καὶ ἐν ταῖς πράξεσι, τὴν δ’ ἀρετὴν τὸ μέσον καὶ εὑρίσκειν καὶ αἱρεῖσθαι.

Γ' Λυκείου προτεινόμενο θέμα λατινικών (43 και 47)

Α. Να μεταφράσετε τα παρακάτω αποσπάσματα:

[43] Qui potuisti populari hanc terram, quae te genuit atque aluit? Non tibi ingredienti fines patriae ira cecidit? Quamvis infesto et minaci animo perveneras, cur, cum in conspectu Roma fuit, tibi non succurrit: «intra illa moenia domus ac penates mei sunt, mater coniunx liberique»? Ergo ego nisi peperissem, Roma non oppugnaretur.

[47] Etsi super vestem earum deprehendit canos, tamen Augustus dissimulavit eos vidisse et aliis sermonibus tempus extraxit, donec induxit mentionem aetatis. Tum interrogavit filiam, utrum post aliquot annos cana esse mallet an calva. Cum illa respondisset «ego, pater, cana esse malo», mendacium illi pater obiecit: «Non dubito quin calva esse nolis. Quid ergo non times ne istae te calvam faciant?».

Μονάδες 40

Αθλητισμός: σχεδιαγραμματική ανάλυσης της έννοιας

Προσδιορισμός εννοιών

Αθλητισμός: η καταβολή προσπάθειας από τον άνθρωπο, ο αγώνας στο πλαίσιο της ευγενούς άμιλλας με στόχο τη σωματική άσκηση, την ψυχοπνευματική καλλιέργεια  και  τη  δημιουργική  συνύπαρξη,  συμφιλίωση  ατόμων,  ομάδων, λαών.

Άμιλλα: η τάση, ο αγώνας, για υπερτέρηση, η συνεχής πάλη για απόκτηση πρωτείων και κατάκτηση της επιτυχίας. Εκπορεύεται από την έμφυτη τάση του ανθρώπου για επικράτηση και επιβολή και καλλιεργείται στην κοινωνική ζωή.

Ευγενής άμιλλα: Η άμιλλα που έχει ως υπόβαθρο αγνές προθέσεις, τη χαρά του συναγωνισμού, την επιδίωξη της υπεροχής με θεμικούς και τίμιους τρόπους. Πρόκειται για άμιλλα που δεν ξεφεύγει από τα όρια της ευπρέπειας και του «ευ αγωνίζεσθαι».

Αθέμιτη άμιλλα: οδηγείται από ιδιοτελή κίνητρα όπως η πλεονεξία, ο φθόνος, η ματαιοδοξία και χρησιμοποιεί άνομα και ανήθικα μέσα για να επικρατήσει.

Δημοσιογραφική δεοντολογία (Έκθεση Β Λυκείου)

Το θέμα της  Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας επανέρχεται κάθε φορά στην επικαιρότητα, όταν νομίζουμε ότι συμβαίνουν εκτροπές στα ΜΜΕ και ιδιαίτερα στα ηλεκτρονικά.

Ο Κώδικας Επαγγελματικής Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης των δημοσιογράφων έχει στόχο:

•  Να επαναβεβαιώσει και διασφαλίσει τον κοινωνικό ρόλο του δημοσιογράφου στις νέες συνθήκες, που διαμορφώνουν ο γιγαντισμός, το ολιγοπώλιο στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, η αυξημένη εμβέλεια και επιρροή των Μ.Μ.Ε. και η παγκοσμιοποίηση της επικοινωνίας.

•  Να αποθαρρύνει και να αντιστέκεται σε κάθε απόπειρα κρατικού ή άλλου επηρεασμού με τον αυτοκαθορισμό κανόνων υπεύθυνης επαγγελματικής λειτουργίας.

•  Να κατοχυρώσει την ελευθερία της πληροφόρησης και της έκφρασης, την αυτονομία και αξιοπρέπεια του δημοσιογράφου και να θωρακίσει την ελευθεροτυπία έπ’ αγαθώ της δημοκρατίας και της κοινωνίας.

Ξενοφώντα Ελληνικά 6, 4, 4 - 5 άγνωστο κείμενο

Ταῦτα δὲ ποιήσας καὶ ἀναβὰς ἀπὸ τῆς θαλάττης, ἐστρατοπεδεύσατο ἐν Λεύκτροις τῆς Θεσπικῆς. Οἱ δὲ Θηβαῖοι ἐστρατοπεδεύσαντο ἐπὶ τῷ ἀπαντικρὺ λόφῳ οὐ πολὺ διαλείποντες,  οὐδένας  ἔχοντες  συμμάχους  ἀλλ’  ἢ  τοὺς  Βοιωτούς.  Ἔνθα  δὴ  τῷ Κλεομβρότῳ  οἱ  μὲν  φίλοι  προσιόντες  ἔλεγον· ὦ  Κλεόμβροτε,  εἰ  ἀφήσεις  τοὺς Θηβαίους ἄνευ μάχης, κινδυνεύσεις ὑπὸ τῆς  πόλεως τὰ ἔσχατα παθεῖν. Ἀναμνησθήσονται γάρ σου καὶ ὅτε εἰς Κυνὸς κεφαλὰς ἀφικόμενος οὐδὲν τῆς χώρας τῶν  Θηβαίων  ἐδῄωσας, καὶ ὅτε ὕστερον  στρατεύων  ἀπεκρούσθης  τῆς  ἐμβολῆς, Ἀγησιλάου ἀεὶ  ἐμβάλλοντος διὰ τοῦ Κιθαιρῶνος. Εἴπερ οὖν ἢ σαυτοῦ κήδῃ ἢ τῆς πατρίδος ἐπιθυμεῖς, ἀκτέον ἐπὶ τοὺς  ἄνδρας. Οἱ μὲν φίλοι τοιαῦτα ἔλεγον· οἱ δ’ ἐναντίοι· Νῦν δή, ἔφασαν, δηλώσει ὁ ἀνὴρ εἰ τῷ ὄντι κήδεται τῶν Θηβαίων, ὥσπερ λέγεται.  Ὁ  μὲν  δὴ  Κλεόμβροτος  ταῦτα  ἀκούων  παρωξύνετο  πρὸς  τὸ  μάχην συνάπτειν.

                                              Ξενοφῶντος, Ἑλληνικά, 6, 4, 4-5

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ:
διαλείπω: αφήνω να παρέλθει χρονικό διάστημα

δῃῶ: φονεύω· καταστρέφω, λεηλατώ

 ἐμβάλλω: εισβάλλω, εφορμώ

ἀκτέον: ρηματ. επίθετο του ρ. ἄγω

παροξύνω: παρακινώ, διεγείρω