Facebook: Μια νέα εικονική κοινωνικοποίηση (;)

Το facebook (ή, αλλιώς, στην ελληνική γλώσσα Πρωσοπο-βιβλίο) έχει γίνει πλέον μέρος της καθημερινότητάς μας, όχι μόνο της νέας γενιάς αλλά και μεγαλύτερων ανθρώπων. Τις περισσότερες φορές που ανοίγουμε τον ηλεκτρονικό μας υπολογιστή και περιηγούμαστε στο διαδίκτυο, βρίσκουμε χρόνο για να εισέλθουμε και στο facebook.

Πολλές γνώμες ερίζουν για την χρησιμότητα ή μη του facebook, όσο αυτό γίνεται ολοένα και πιο αποδεκτό συνεχώς σε νέους χρήστες.

Πολλά τα μηνύματα από τους παραολυμπιακούς αγώνες

Παραολυμπιακοί Αγώνες. Αρκετές χιλιάδες άτομα με ειδικές ανάγκες αγωνίζονται και πάλι στα στάδια διεκδικώντας όχι απλώς ένα μετάλλιο, αλλά την κατοχύρωση της θέσης τους στη ζωή και τον κόσμο. Αρκετές χιλιάδες νέοι προσπαθούν και πάλι με ατσάλινη βούληση και γενναία προσπάθεια να κρατήσουν ψηλά το φρόνημα, το δικό τους και των συνανθρώπων τους. Να αναδείξουν τη δύναμη της αδυναμίας τους, κόντρα στην αδιάφορη ή και την περιφρονητική στάση μας απέναντί τους.

Η Πυρηνική Ενέργεια (Υλικό για την Έκθεση Γ’ Λυκείου)

Η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΟΥΤΕ ΚΑΘΑΡΗ, ΟΥΤΕ ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΗ, ΟΥΤΕ ΑΣΦΑΛΗΣ

Από τη Χιροσίμα στη Φουκουσίμα: η «φτηνή και καθαρή» πυρηνική ενέργεια

Χωρίς αμφιβολία η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι συνυφασμένη με την ενέργεια που θα έχει στη διάθεσή της. Υπάρχει άλλωστε ιστορικό προηγούμενο. Η βιομηχανική εποχή άρχισε με την ατμομηχανή και βασίστηκε στο κάρβουνο. Έτσι, χώρες πλούσιες σε πετροκάρβουνο, όπως η Αγγλία και η Γερμανία, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Κατόπιν ήρθαν οι μηχανές εσωτερικής καύσεως και άρχισε η εποχή του πετρελαίου, που διαρκεί ακόμα. Στην πρωτοπορία βρέθηκαν χώρες που είχαν στο έδαφός τους κοιτάσματα πετρελαίου, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, ή χώρες που στις αποικίες ή τα προτεκτοράτα τους υπήρχε πετρέλαιο, όπως η Αγγλία, η Γαλλία και η Ολλανδία.

Προτεινόμενο θέμα: Προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ( Έκθεση Γ΄ Λυκείου)

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι», ρώτησε τον κ.Κ. η κορούλα της οικονόμας του, «θα φέρονταν τότε πιο καλά στα μικρά ψαράκια;» «Σίγουρα», αποκρίθηκε εκείνος. «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα έχτιζαν για τα μικρά ψαράκια στη θάλασσα τεράστια κλουβιά και θα έβαζαν μέσα διάφορες τροφές, φυτά καθώς και ζωντανά. Θα φρόντιζαν τα κλουβιά να έχουν πάντα καθαρό νερό και γενικά θα τα εφοδίαζαν με διάφορες εγκαταστάσεις υγιεινής. Όταν λόγου χάρη ένα ψαράκι τραυμάτιζε την ουρά του, οι καρχαρίες θα του έβαζαν αμέσως έναν επίδεσμο μην τυχόν και ψοφήσει πριν την ώρα του.

Με το στόμα ανοιχτό

«Δουλειά του πολίτη είναι να κρατά το στόμα του ανοιχτό», έλεγε ο Γκίντερ Γκρας. Ομως σήμερα, μπερδεμένοι ανάμεσα στις πολλαπλές μας ταυτότητες και τις διαχωριστικές γραμμές που μας χωρίζουν, σκοτισμένοι από τον οξύ ανταγωνισμό, χωρίς ορατότητα, μοιάζουμε μάλλον να χάσκουμε παρά να εκφέρουμε άποψη.

Βουλιάζουμε σε έναν κυκεώνα εικόνων, ειδήσεων, στιγμιαίας επικοινωνίας, υποκουλτούρας. Χανόμαστε σε μια παράλογη καθημερινή κινητικότητα. Χίλια πράγματα απαιτούν την προσοχή μας και κανένα δεν μπορεί να τη συγκρατήσει. Ετσι η ζωή γίνεται άμμος στα δάκτυλά μας κι οι ώρες μας εξατμίζονται.

Τα λάθη, η αυθεντία και η αλήθεια

Σε μια δημοκρατική κοινωνία η συγκάλυψη των λαθών είναι το μέγιστο διανοητικό αμάρτημα.

Σε μια δημοκρατική κοινωνία εκείνοι που επιχειρούν να υπερβούν τη σφαίρα της ειδίκευσής τους και να ενδιαφερθούν για ό,τι συμβαίνει έξω  από αυτή συμβάλλουν στη διαμόρφωση και λειτουργία των θεσμών. Αυτός ίσως πρέπει να είναι και ο ορισμός του δημοκρατικού πολίτη, οποιαδήποτε και αν είναι η απασχόλησή του.

Η κοινωνική ευθύνη των επιστημόνων

Θα πρέπει να ενδιαφέρουν τους φυσικούς επιστήμονες οι κοινωνικές επιπτώσεις της εργασίας τους και τα ηθικά ζητήματα που ανακύπτουν από αυτή; Πρέπει να αποδέχονται την ευθύνη για τις συνέπειες της επιστημονικής έρευνας στον άνθρωπο και το περιβάλλον;