Οι Έλληνες που βραβεύτηκαν με τα βραβεία Όσκαρ

1. ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ

Τιμήθηκε, μεσούντος του Β΄παγκοσμίου πολέμου, με το Όσκαρ Β΄γυναικείου ρόλου για την ταινία “Για ποιον χτυπά η καμπάνα” το 1943.

2. ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ

Βραβεύτηκε με το Όσκαρ καλύτερο τραγουδιού (“Τα παιδιά του Πειραιά”) για την ταινία “Ποτέ την Κυριακή” το 1960. Δείτε και σχετικό άρθρο

3. ΗΛΙΑΣ ΚΑΖΑΝ

Βραβεύτηκε με το Όσκαρ σκηνοθεσίας για τις ταινίες ‘Συμφωνία κυρίων” το 1947 και “Το λιμάνι της αγωνίας” το 1954. Στην καριέρα του είχε συνολικά 7 υποψηφιότητες.

Η ιστορία των greeklish. Η «Ερωφίλη» µιλούσε… greeklish. Τι είναι τα Φραγκοχιώτικα;

Της Βίκυς Χαρισοπούλου

Ένα από τα πρώτα ελληνικά κείµενα γραµµένα µε λατινικούς χαρακτήρες είναι αυτό του Γεωργίου Χορτάτση. Με µία πρακτική που ακόµη ίσως να…βοηθά – και όχι να πλήττει – τη γλώσσα.

Μira cachi chie adidhichi, tiragnismeni mira/ pia pathi apo ton Εrota, pies prichies dhen epira?… Sti dohudepsi chie ci caimus micri perrisa ebica/ c’ agapis ola ta caca chie pedhomes m’ eurica…

Μύθοι και ανυπόστατες συκοφαντίες γύρω από τον Καρυωτάκη (1896-1928)

• Δεν ήταν μελαγχολικός και πεισιθάνατος ποιητής
• Υπήρξε μαχόμενος συνδικαλιστής των Δημοσίων Υπαλλήλων
• Διώχθηκε για τις πολιτικές του ιδέες
• Έγραφε σάτιρες και επιθεωρήσεις
• Πιθανώς να έκανε χρήση οπίου και επισκεπτόταν τακτικά τις κοινές γυναίκες
• Έπασχε από σύφιλη (το γνώριζε από το 1922)
• Ερωτεύτηκε τη Μαρία Πολυδούρη (την περίοδο που έπασχε από σύφιλη) και γι αυτό οι σχέσεις τους ήταν περισσότερο “πλατωνικές”
• Αυτοκτόνησε, κυρίως, λόγω του αφροδισιακού νοσήματος από το οποίο υπέφερε

Η στροφή της πεζογραφίας στη λαογραφία και επιρροή της στο έργο του Βιζυηνού

Το 1883 με τη δημοσίευση στη Nouvel Revue του διηγήματος «Το αμάρτημα της μητρός μου», παρατηρείται στην ελληνική πεζογραφία στροφή προς τη λαογραφία. Σε ποιους παράγοντες οφείλεται η στροφή αυτή Τι χαρακτηριστικά προσέδωσε στα διηγήματα του Γ. Βιζυηνού η χρήση λαογραφικών στοιχείων;

Παράγοντες στους οποίους οφείλεται η στροφή προς τη λαογραφία:

    ►   Το πρόγραμμα ανασυγκρότησης του Τρικούπη προωθεί τις εμπορικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες με αποτέλεσμα η Ελλάδα να έρχεται σε επαφή με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις σε όλους τους τομείς. Οι Ευρωπαίοι λόγιοι έχουν ήδη στραφεί προς τη λαογραφία (π.χ. αδελφοί Γκριμ) και οι Έλληνες πεζογράφοι παρακολουθούν τις ευρωπαϊκές τάσεις.

Γιώργος Ιωάννου, ένας Θεσσαλονικιός οικουμενικός συγγραφέας

Όταν αποφασίζεις να μιλήσεις για τον Γιώργο Ιωάννου, δύσκολα αποφεύγεις έναν κόμπο στο λαιμό. Για μένα ο Ιωάννου αποτελεί το πρότυπο του Έλληνα δάσκαλου, του φτωχού σε υλικά αγαθά αλλά πάμπλουτου σε ψυχή και σε πνεύμα, του συγγραφέα που βρίσκει τον τρόπο, με λιτά μέσα, να συγκινήσει, να δονήσει το «ανθρώπινο υλικό».

Θέματα της λογοτεχνίας του: ο θάνατος, ο έρως, η ανέχεια, ο κατατρεγμός, η δυσχέρεια στην έκφραση και στην επικοινωνία, η αμείλικτη απομόνωση, ο άσχημος δαμασμός του πρωτόγονου ανθρώπου από τα γράμματα, η «αμαρτία της μόρφωσης».

Πλάτωνα "Πρωταγόρας" προτεινόμενες ερωτήσεις (Ενότητες 6η και 7η)

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ (ΕΝΟΤΗΤΕΣ 6η & 7η)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1.    Στην 6η Ενότητα ο Πρωταγόρας αναπτύσσει την περίφημη θεωρία του σχετικά με τον σωφρονιστικό και αποτρεπτι­κό χαρακτήρα της ποινής. Να την αξιολογήσετε επισημαίνοντας τις πιθανές αδυναμίες της.

2.    «Ὥστε κατά τοῦτον τόν λόγον ... καί διδακτόν ἀρετήν.» (6η Ενότητα): Στο πρωτότυπο απόσπασμα ο Πρωταγόρας θε­ωρεί δεδομένη την αντίληψη των Αθηναίων για το διδακτό της πολιτικής αρετής. Πώς αντιλαμβάνεται τη συγκεκρι­μένη ιδιότητα στο μεταφρασμένο απόσπασμα που ακολουθεί; Να αξιολογήσετε τον συλλογισμό του. («Σκέψου λοι­πόν, τι από τα δύο συμβαίνει ... Μπορούμε να πιστέψουμε κάτι τέτοιο, Σωκράτη;»).

"Το αμάρτημα της μητρός μου ... είδος οικογενειακού απομνημονεύματος" (Κ. Παλαμάς)

Είναι γνωστό ότι το αυτοβιογραφικό στοιχείο αποτελεί την πρώτη ύλη των διηγημάτων του Γ. Βιζυηνού σε βαθμό που το έργο του να χαρακτηριστεί ως «είδος τι οικογενειακών απομνημονευμάτων» από τον Κ. Παλαμά Ποια στοιχεία του κει­μένου δικαιώνουν τον παραπάνω χαρακτηρισμό;

►   Αναμφισβήτητα, βασικό γνώρισμα των διηγημάτων του Βιζυηνού είναι ο αυτοβιογραφικός χαρακτήρας των μύθων του. Προσωπικές αλλά και οικογενειακές μνήμες, ατομικά και οικογενειακά περιστατικά καταγράφονται με βαθιά συγκίνη­ση, πόνο και συγκρατημένο πάθος, ως είδος τι οικογενειακών απομνημονευμάτων. (Κ. Παλαμάς). Γι’ αυτό και τα διηγήματά του αποτελούν μια βασική πηγή πληροφοριών για όποιον επιχειρεί να συνθέσει τη ζωή του. Άλλωστε, οι πληροφορίες που έχουμε για τη ζωή του είναι λιγοστές, οπότε και οι βιογράφοι του αντλούν πληροφορίες μέσα από το έργο του.