Οι πλάγιες ερωτηματικές προτάσεις των κειμένων 21 - 50

Κείμενο 23 (XXIII)

1.         quid ageret:

Πλάγια ερώτηση μερικής άγνοιας ως αντικείμενο στο interroganti. Εισάγε­ται με την ερωτηματική αντωνυμία quid και εκφέρεται με υποτακτική (γιατί η εξάρτηση δίνει υποκειμενικό χαρακτήρα στο περιεχόμενο της), χρόνου παρατατικού γιατί εξαρτάται από ρήμα ιστορικού χρόνου (το interroganti λογίζεται ως ιστορικός χρόνος, γιατί εξαρτάται από τον ιστορικό χρόνο respondebat) και εκφράζει το σύγχρονο.

Κείμενο 24 (XXIV)

2.   quid postea Nasica fecerit: μερικής άγνοιας

Αντικείμενο στο accipe. Εισάγεται όπως η 1 και εκφέρεται με υποτακτική, όπως όλες οι πλάγιες, χρόνου παρακείμενου, γιατί εξαρτάται από ρήμα αρ­κτικού χρόνου (accipe) και εκφράζει το προτερόχρονο.

3.   quid Nasica respondent: μερικής άγνοιας

Εισάγεται, εκφέρεται όπως η 2. Αντικείμενο στο scire (αρκτικός χρόνος, γιατί εξαρτάται από το vis).

Νεοελληνική γλώσσα: Τηλεπαιχνίδια (Πανελλαδικές Β Λυκείου 2003)

Β΄ ΤΑΞΗ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΡΙΤΗ 20 ΜΑΪΟΥ 2003

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΓΛΩΣΣΑ  ΓΕΝΙΚΗΣ  ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ

 Δεν θα ήταν άσκοπο να αναλογιστούμε ως κοινωνία τις επιπτώσεις ενός πολιτισμού της τηλεοπτικής εικόνας στη ζωή μας. Η ενσωμάτωση της λογικής των μέσων μαζικής ενημέρωσης στον ψυχισμό δημιουργεί νέες παραμέτρους, σημαδεύει την ιστορία. Τίποτα δεν είναι όπως πριν.

Για παράδειγμα, η μονοκρατορία του χρώματος και της φωτογραφίας εξακοντίζει στο περιθώριο το γραπτό λόγο και υποθηκεύει την ανάγνωση. Η ραστώνη¹ της συνεχούς εναλλαγής καναλιών (του ζάπινγκ) και η ευκολία της «σαρώσεως» έγχρωμων εικόνων καθιστούν αφόρητο για το παιδί τον κόπο της μελέτης και, ως εκ τούτου, το αποξενώνουν από την αποθησαυρισμένη γραμματεία.

Νεοελληνική Γλώσσα θέματα Ομογενών 2008

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

ΔΕΥΤΕΡΑ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2008

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΚΕΙΜΕΝΟ

Απάνω από τις τοπικές διαφορές των λαών της Ευρώπης υπάρχει μια κοινή πνευματική και ηθική ζωή, μια κοινή ευρωπαϊκή παιδεία. Αν μπορούσαμε να καθορίσουμε ακριβώς το περιεχόμενο αυτής της λέξης θα λέγαμε πως υπάρχουν κοινά ιδανικά. […] Το ευρωπαϊκό ιδανικό είναι ένα ανώτερο επίπεδο όπου καταλήγουν και εναρμονίζονται οι πνευματικές προσπάθειες των λαών της Ευρώπης που πηγάζουν πάντα, άμεσα ή έμμεσα, συνειδητά ή ασυνείδητα, από μια διάθεση κοινή. Βλέπουμε τους λαούς της Ευρώπης με μια θαυμάσια ένταση των δυνάμεών τους, που βάσταξε αιώνες και ποτέ δεν πέφτει, να γυρεύουν μέσα τους αλήθειες όχι εθνικές μα παγκόσμιες, όχι πρόσκαιρες μα αιώνιες. Ο καθένας τους φιλοδοξεί, κι αυτή είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία του, να ξεπεράσει την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του, την ιδιαίτερη αισθαντικότητά[1] του, την ιδιαίτερη ζωή του, και να ανακαλύψει μέσα του τον Άνθρωπο. Οι προσπάθειές τους έχουν σχεδόν πάντα την έκφραση αυτής της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας που τείνουν να υπερβούν, μα το σύνολο αναγνωρίζει σ’ όλες τον εαυτό του, αφού πηγάζουν από την ίδια διάθεση. Άλλοτε ο άνεμος φυσά από τη μια μεριά, άλλοτε από την άλλη. Πότε προηγείται η Ιταλία, πότε η Γαλλία, πότε η Γερμανία, η Αγγλία, οι Σλάβοι.

Έκθεση Β Λυκείου: Ο ηθικός κώδικας της δημοσιογραφίας (δημοσιογραφική δεοντολογία)

Μερικές από τις βασικές αρχές που περιλαμβάνονται στον ηθικό κώδικα των δημοσιογράφων είναι η κοινωνική ευθύνη και η επαγγελματική ακεραιότητα του δημοσιογράφου, ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, ο σεβασμός του δημόσιου συμφέροντος και η δυνατότητα του κοινού να έχει πρόσβαση και συμμετοχή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Να αναλύσετε τις αρχές αυτές.

Να μετατραπεί η ενεργητική σύνταξη σε παθητική (αρχαία)

1.    Σωκράτης τοῦ σώματος οὐκ ἠμέλει.

2.    Ὁ πάππος τόν Κῦρον καλήν στολήν ἐνέδυσε.

3.    Τήν τοιαύτην δύναμιν ἀνδρείαν ἔγωγε καλῶ.                                

4.    Οὗτος ἀνδρῶν τήνδε πόλιν ἐκένωσεν.

5.    Οἱ Ἠλεῖοι τούς Λακεδαιμονίους ἐκώλυον τοῦ ἀγῶνος.

6.    Οἱ βάρβαροι Θεμιστοκλέα μεγίστων δωρεῶν ἠξίωσαν.

7.    Δαρεῖος Κῦρον στρατηγόν ἀπέδειξεν πάντων.

8.    Ὁ σίδηρος ἐξισεῖ (= εξισώνει) τούς ἀσθενεῖς τοῖς ἰσχυροῖς ἐν τῷ πολέμῳ.

9.    Τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας ὑμεῖς παρεχωρήσατε τῷ Φιλίππῳ.

10. Ὁ μέν τοίνυν πόλεμος ἁπάντων ἡμᾶς τῶν εἰρημένων ἀπεστέρησεν.

11. Οὕτω οἱ στρατιῶται Χειρίσοφον εἵλοντο (= εξέλεξαν) στρατηγόν.

Ασκήσεις στους υποθετικούς λόγους (μέρος 1ο)

Να βρεθεί η υπόθεση και η απόδοση και να αναγνωριστεί το είδος του υποθετικού λόγου:

1.     Εἲ τις δυσπολέμητον οἲεται τόν Φίλιππον, ὁρθῶς μέν οἴεται, λογισάσθω μέντοι τοῦτο.

2.     Εἰ μέν και σύ φής τοιοῦτος εἶναι, διαλεγώμεθα.

3.     Εἰ τότε πλείους συνελέγησαν, ἐκινδύνευσεν ἄν διαφθαρῆναι πολύ τοῦ στρατεύματος.    

4.     Εἰ τοῦτο πάντες ἐποιοῦμεν, ἅπαντες ἄν ἀπωλόμεθα.

5.     Εἰ βούλοιο φίλος εἶναι, μέγιστος ἄν εἲης.

Χρήση διαδικτύου

«Τα τελευταία χρόνια έχει κάνει την εμφάνιση του στη ζωή μας το διαδίκτυο και η χρήση του αναπτύσσεται με υπερβολικά γρήγορους ρυθμούς. Ποια νομίζετε πως είναι τα θετικά στοιχεία που αποφέρει η χρήση του διαδικτύου;»

Πρόλογος

Η ηλεκτρονική επανάσταση που έλαβε χώρο τις τελευταίες δεκαετίες, έχει επιφέρει μεγάλες και σημαντικές αλλαγές. Σταθμό στην πορεία των ηλεκτρονικών υπολογιστών αποτελεί η δημιουργία του διαδικτύου, δηλαδή του μέσου που φέρνει σε επαφή τους ανθρώπους από διαφορετικά μέρη του κόσμου, μέσω του υπολογιστή τους. Πρόκειται για μια σύγχρονη ανακάλυψη που διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στο σύγχρονο τρόπο ζωής. Η λειτουργία του διαδικτύου επέφερε μία σειρά θετικών συνεπειών.

Λατινικά Γ Λυκείου: Μάθημα 30 Μετάφραση, Γραμματική και Συντακτική Ανάλυση

Επίσης μπορείτε:
      α. να δείτε το αρχείο και ΕΔΩ
      β. να κατεβάσετε το αρχείο ΕΔΩ 

Αν κάτι δε λειτουργεί παρακαλώ γράψτε ένα σχόλιο.

Λατινικά Γ Λυκείου: διαγώνισμα (μαθήματα 34, 41, 44)

ΘΕΜΑΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Α. Μετάφραση

34. Quod ut praedones animadverterunt, abiectis armis ianuae appropinquaverunt et clara voce Scipioni nuntiaverunt (incredibile auditu) virtutem eius admiratum se venisse. Haec postquam Scipioni rettulerunt, is fores reserari eosque intrimitti iussit .

41. Tu autem, proinde quasi cum matre Evandri nunc loquaris, sermone abhinc multis annis iam obsoleto uteris, quod neminem scire atque intellegere vis, quae dicas. Quin, homo inepte, taces ut consequaris quod vis ?

44. Quodsi forte, ut fit plerumque, ceciderunt, tum intellegitur quam fuerint inopes amicorum. Hoc est quod Tarquinium dixisse ferunt exulantem. Tum intellexi quos fidos amicos habuissem, quos infidos cum iam neutris gratiam referre poteram.

( 40 μονάδες)

Η ποινή του θανάτου στον αρχαίο κόσμο.

Ο αρχαίος κόσμος θεσμοποίησε κατά καιρούς διάφορους τρόπους εκτέλεσης των εγκληματιών: οι Βαβυλώνιοι την πυρά, τον πνιγμό και τον ανασκολοπισμό, οι Πέρσες τη  σταύρωση, οι Εβραίοι το λιθοβολισμό και τη σταύρωση, οι Αιγύπτιοι τον ανασκολοπισμό, την πυρά, τον πνιγμό, τον απαγχονισμό, τον αποκεφαλισμό και ίσος τη  σταύρωση , οι Έλληνες, κυρίως, το λιθοβολισμό, τον κατακρήμνισμα, το δηλητήριο και τον «αποτυμπανισμό». 'Ήδη από τούς πρώιμους αρχαϊκούς χρόνους, σε πολλές ελληνιστικές πόλεις, ο λιθοβολισμός έπαψε να αποτελεί νόμιμο τρόπο εκτέλεσης κακοποιών πού η ίδια η πολιτεία καταδίκαζε σε θάνατο. Όπου εξακολούθησε να εφαρμόζεται αποτελούσε μάλλον ποινή υπαγορευμένη και εκτελούμενη από μία κοινωνική ομάδα, παρά κύρωση θεσμοθετημένη και εφαρμοζόμενη από το κράτος.