Η επιμονή των δημοσιογράφων να χρησιμοποιούν κλισέ φράσεις στα ρεπορτάζ τους έχει γίνει γραφική. Μήπως σου θυμίζουν κάτι τα παρακάτω;
Όλοι έχουμε ακούσει για τη ξύλινη γλώσσα των πολιτικών. Εκτός απ’ αυτή όμως υπάρχει και η ξύλινη γλώσσα της τηλεόρασης, η ξύλινη γλώσσα των δελτίων ειδήσεων που άλλοτε μας εξοργίζει και άλλοτε μας κάνει να γελάμε. Μια γλώσσα άλλοτε υπερβολική και άλλοτε κινδυνολογούσα, άλλοτε δακρύβρεχτη και άλλοτε λογοτεχνίζουσα μας, μια γλώσσας που μας ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι. Η επιμονή στη χρησιμοποίηση συγκεκριμένων λέξεων και εκφράσεων έχει καταστήσει τις λέξεις και τις εκφράσεις αυτές μοναδικό τρόπο εκφοράς λόγου κατά περίπτωση, με αποτέλεσμα την αγανάκτηση του κοινού, την απόδειξη της περιορισμένης ικανότητας των δημοσιογράφων στο χειρισμό της γλώσσας και τέλος την δημιουργία της περίφημης ξύλινης γλώσσας της τηλεόρασης.