Κατεδαφιζόμεθα (Δ. Σωτηρίου) παράλληλο κείμενο "Στου Κεμάλ το σπίτι" (Γ. Ιωάννου)

Αφού διαβάσετε το απόσπασμα που ακολουθεί, να συγκρίνετε τις αντιδράσεις του αφηγητή απέναντι στη συμμορία των εργολάβων, που κατεδαφίζει σπίτια (από το πεζογράφημα στου Κεμάλ το σπίτι), με τη στάση του ήρωα από το Κατεδαφιζόμεθα της Διδούς Σωτηρίου.

«Ο Άρης ονειρεύεται μια μπουλντόζα που θα ξεθεμελιώσει αυτό το ρημάδι. Όμως δεν τολμά ακόμα να ξε­στομίσει κάτι τέτοιο στις γριές. Αν είχε να κάνει μονάχα με τη θεία του την Ιουλία, θα την κατάφερνε να το δώ­σει αντιπαροχή. Όμως είναι μεσιακό κι άντε να γυρίσεις το κεφάλι της Χαρίκλειας και της Τέρψης. Αυτές φυ­λάνε ως και το σπασμένο δοχείο της νυκτός της μακαρίτισσας της μάνας του και όλα τα κονσερβοκούτια.

Παράξενο όνειρο ξύπνησε απότομα τον Άρη. Είδε πως κατεδαφιζόταν το πατρικό σαράβαλο κι αυτός επιστατούσε την ώρα που αποκαθήλωναν τις Καρυάτιδες μην πάει και κακοπάθουν. Όμως εκείνες αρνιόνταν επί­μονα την προστασία του, κουνούσαν αρνητικά τα κεφάλια τους, θέλανε οπωσδήποτε να αυτοκτονήσουν. Κι ως έκανε να τις κρατήσει, του ξέφυγαν και γκρεμίστηκαν στο κενό. Σκύβει τρομαγμένος να κοιτάξει και αντικρίζει στο πεζοδρόμιο αιμόφυρτα τα τρία κεφάλια, της Χαρίκλειας, της Τέρψης και της Ιουλίας.

Χαμογέλασε για τη μακάβρια μετουσίωση που πήραν οι ευσεβείς του πόθοι. Νυσταγμένος τρίβει τα μάτια του και χασμουριέται. Μα, διάολε. Οι κρότοι δε σταματούν. Άγριοι και επίμονοι σφυροκοπούν τα αυτιά του. Στο αντικρινό σπίτι έχει πιάσει δουλειά ένα συνεργείο κατεδαφίσεων και οι κασμάδες και οι φαγάνες τρώνε, με χορ­ταστικές και θορυβώδεις μπουκιές, αγκωνάρια, τούβλα και σοβάδες. Στήσανε και οι εργάτες κάτι πελώριες τα­μπέλες: «Κατεδαφιζόμεθα", «Πωλούνται πάσης φύσεως υλικά".

Κάποτε θα έρθει η σειρά και για το δικό μας σαράβαλο, σκέφτεται ο Άρης. Την ευαγγελίζεται αυτή τη μεγά­λη, ευτυχισμένη μέρα. Χτες βράδυ τσάκωσε τον εαυτό του καταχαρούμενο και σχεδόν ησυχασμένο. Θαρρείς είχε βολευτεί πάνω σε τούτη την πανάθλια σοφίτα. Τον δωροδόκησαν οι γριές για να συμβιβαστεί....».

Κατεδαφιζόμεθα, Διδώ Σωτηρίου

Πανελλήνιες 2011: Ιστορία Γενικής Παιδείας Δ΄ Εσπερινού

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ∆΄ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΚΑΙ ΕΠΑΛ (ΟΜΑ∆Α Β΄)

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΜΑΪΟΥ 2011

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ∆ΕΙΑΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΟΛΟ

ΟΜΑ∆Α ΠΡΩΤΗ

ΘΕΜΑ Α1

Να δώσετε το περιεχόμενο των ακόλουθων όρων:

α. Μακεδονικός Αγώνας

β. Σοβιέτ

γ. Σχέδιο Μάρσαλ

Μονάδες 15

ΘΕΜΑ Α2

Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν γράφοντας στο τετράδιό σας τη λέξη Σωστό ή Λάθος δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί στην κάθε πρόταση:

α. Η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε το 1814 από τους Εμμανουήλ Ξάνθο, ∆ημήτριο Υψηλάντη και Αθανάσιο Τσακάλωφ.

β. Στις αρχές του 1943, στο Στάλινγκραντ, η νίκη έστεψε τα σοβιετικά όπλα και η Βέρμαχτ γνώρισε την πρώτη οδυνηρή της ήττα.

γ. Με την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ (7 ∆εκεμβρίου 1941) η Ιαπωνία μπήκε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

δ. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου, το 1979, οδήγησε στην επανένωση της Γερμανίας.

ε.  Η Συνθήκη των Παρισίων (10 Φεβρουαρίου 1947) προέβλεπε την ενσωμάτωση της ∆ωδεκανήσου στην Ελλάδα.

Μονάδες 10

ΘΕΜΑ Β1

Η Συνθήκη Ειρήνης του Λονδίνου (17/30 Μαΐου 1913): όροι και παραλείψεις.

Μονάδες 10

ΘΕΜΑ Β2

Για ποιους λόγους η Γερμανία επιθυμούσε την αναθεώρηση της Συνθήκης των Βερσαλλιών (28 Ιουνίου  1919) και ποιες ήταν οι πολιτικές συνέπειες αυτής της επιθυμίας για τη χώρα;

Μονάδες 15

Λογοτεχνία Γ Θεωρητικής: "Στον Νίκο Ε ... 1949" (Αναγνωστάκης) κριτήριο αξιολόγησης

Γ' ΛYΚΕΙΟY ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕYΘYΝΣΗΣ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΚΕΙΜΕΝΟ

Στον Νίκο Ε... 1949

Φίλοι.

Πού φεύγουν Πού

Χάνονται μια μέρα

Φωνές Τη νύχτα

Μακρινές φωνές

Μάνας τρελής στους έρημους δρόμους

Κλάμα παιδιού χωρίς απάντηση Ερείπια

Σαν τρυπημένες σάπιες σημαίες

Εφιάλτες,

Στα σιδερένια κρεβάτια

Όταν το φως λιγοστεύει

Τα ξημερώματα.

(Μα ποιός με πόνο θα μιλήσει για όλα αυτά;)

(Παρενθέσεις, 1949)

Πανελλαδικές 2011: Έκθεση Γ Ενιαίου Λυκείου και Β ομάδας ΕΠΑΛ (θέματα - απαντήσεις)

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΛ (ΟΜΑ∆Α Β΄)

ΠΕΜΠΤΗ 12 ΜΑΪΟΥ 2011

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ:

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ∆ΕΙΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ

Είναι δεδομένο ότι το διαδίκτυο έφερε μια πιο ισότιμη πρόσβαση στη γνώση. Ζούμε ένα κύμα εκδημοκρατισμού της γνώσης. Παλιότερα, για να δει κανείς τη βιβλιοθήκη του Κέμπριτζ, έπρεπε να ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα. Σήμερα, μπορεί να βρει τα βιβλία της από το γραφείο του. Παλιότερα, έπρεπε να έχει κάποιος λεφτά για να παρακολουθήσει μαθήματα του ΜΙΤ¹. Σήμερα, έρχονται διαδικτυακά στο σπίτι του.

Σ' αυτόν τον υπαρκτό εκδημοκρατισμό της γνώσης ορθώνονται τρεις γκρίνιες. Η μία είναι η άρνηση της τεχνολογίας, εξαιτίας των πιθανών κινδύνων που έχει η ανάπτυξή της. Ο Πολ Βιρίλιο, για παράδειγμα, έγραψε την «Πληροφοριακή Βόμβα». Είναι σίγουρος ότι η κοινωνία της γνώσης ενέχει κινδύνους, αλλά άγνωστους. ∆εν τους ξέρει, αλλά...υπάρχουν. Η δεύτερη γκρίνια έχει να κάνει με τα «παιδάκια της Αφρικής». Το ακούμε για κάθε νέα τεχνολογία: «Τι να το κάνω εγώ το εμβόλιο για το Αλτσχάιμερ², όταν τα παιδιά της Αφρικής δεν έχουν ούτε ασπιρίνη για τον πυρετό;». Το επιχείρημα έχει εν μέρει λογική. Πραγματικά «τι να το κάνεις το εμβόλιο για το Αλτσχάιμερ, αν δεν έχεις Αλτσχάιμερ;». Αν όμως αποκτήσεις, το πρώτο που ξεχνάς είναι τα «παιδάκια της Αφρικής». Η τρίτη γκρίνια έχει να κάνει με το διαβόητο «ψηφιακό χάσμα». Βέβαια, καμιά τεχνολογία, καμιά επιστημονική επανάσταση δεν διαχέεται αμέσως σε όλη την υφήλιο. Ο Γουτεμβέργιος τύπωσε την πρώτη Βίβλο το 1455· ωστόσο στην Ελλάδα η τυπογραφία ήρθε στις αρχές του 19ου αιώνα. Όσο για το τυπωμένο βιβλίο, ακόμη πασχίζουμε να γίνει κτήμα του ελληνικού λαού. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι η επανάσταση έγινε και ακόμη προχωρεί. Εξάλλου, αυτοί που μιλούν για ψηφιακό χάσμα στην Αφρική πρέπει να αναλογιστούν ποιο είναι το τυπογραφικό χάσμα του δυτικού κόσμου με την Αφρική.