«Δουλειά του πολίτη είναι να κρατά το στόμα του ανοιχτό», έλεγε ο Γκίντερ Γκρας. Ομως σήμερα, μπερδεμένοι ανάμεσα στις πολλαπλές μας ταυτότητες και τις διαχωριστικές γραμμές που μας χωρίζουν, σκοτισμένοι από τον οξύ ανταγωνισμό, χωρίς ορατότητα, μοιάζουμε μάλλον να χάσκουμε παρά να εκφέρουμε άποψη.
Βουλιάζουμε σε έναν κυκεώνα εικόνων, ειδήσεων, στιγμιαίας επικοινωνίας, υποκουλτούρας. Χανόμαστε σε μια παράλογη καθημερινή κινητικότητα. Χίλια πράγματα απαιτούν την προσοχή μας και κανένα δεν μπορεί να τη συγκρατήσει. Ετσι η ζωή γίνεται άμμος στα δάκτυλά μας κι οι ώρες μας εξατμίζονται.