Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πλάτωνα Πρωταγόρας (Θεωρητικής). Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πλάτωνα Πρωταγόρας (Θεωρητικής). Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Πλάτωνα Πρωταγόρας ερμηνευτικές ερωτήσεις στην 7η ενότητα

Ενότητα 7η (324d-326e) - Η διδασκαλία της αρετής από την οικογένεια και την κοινωνία
1. Συγκρίνετε τη στάση του Σωκράτη, όταν στη φυλακή αρνήθηκε να πειστεί στις προτάσεις των φίλων του για απόδραση, με τις απόψεις του Πρωταγόρα περί τιμωρίας. (ερώτηση από το σχολικό εγχειρίδιο στη σελίδα 91)
Συγκρίνοντας τη στάση του Σωκράτη στη φυλακή και τις απόψεις του Πρωταγόρα περί τιμωρίας μπορούμε να επισημάνουμε τα εξής:
   α. Ο Σωκράτης δε δέχεται την πρόταση των φίλων του να αποδράσει από τη φυλακή, προκειμένου να αποφύγει την εκτέλεση της θανατικής ποινής. Η στάση του αυτή αποδεικνύει την πεποίθησή του ότι ο πολίτης πρέπει να υπακούει στους νόμους της πολιτείας και να δέχεται τις επιταγές τους, ανεξάρτητα απ’ το αν η τιμωρία που επιβάλλει είναι ή θεωρείται δίκαιη ή άδικη. Δεν πρέπει λοιπόν από φόβο για την τιμωρία, αλλά από συνειδητό σεβασμό στους νόμους, "διά δέος", να υπακούει σ΄αυτούς. Έτσι, διαφυλάσσεται η αρμονία και η ισορροπία μέσα στην πόλη.
β. Ο Πρωταγόρας, από την άλλη, θεωρεί την τιμωρία μέσο για τη βελτίωση του πολίτη και τη συμμετοχή του στην αρετή. Άρα, η άποψη του Σωκράτη σχετίζεται με την αναγκαιότητα αποδοχής της ποινής και το κύρος των νόμων, ενώ οι απόψεις του Πρωταγόρα αφορούν τη σκοπιμότητα της τιμωρίας και τον τρόπο κατάκτησης της πολιτικής αρετής.

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

O φιλόσοφος στο Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη

Πλάτωνα Πολιτεία, 6ο και 7ο βιβλίο: 507d - 521b και Αριστοτέλη Ηθικά Νικομάχεια, 10ο βιβλίο, κεφ. 6 - 9: 1176a30-1179a32.


Η φιλοσοφική σκέψη:
Η ακμή της φιλοσοφικής σκέψης εντοπίζεται στην Αθήνα των κλασσικών χρόνων. Εκεί, όπου η ενασχόληση με την πολιτική αποτελεί σχεδόν «δεύτερη φύση» για πολίτες και μη. Οι φιλόσοφοι δεν αποκλίνουν από τον κανόνα. Τόσο ο αριστοκράτης Πλάτωνας, όσο και ο μέτοικος και σχολαστικός Αριστοτέλης, θα αφιερώσουν ένα μεγάλο μέρος του έργου τους στη σχέση ηθικής και πολιτικής, από διαφορετική ο καθένας σκοπιά. Είναι άραγε τυχαίο ότι η ηθική σε συνάρτηση με την πολιτική, απασχολεί ιδιαίτερα τους δύο κορυφαίους φιλοσόφους; Βρισκόμαστε σε μια εποχή έντονων φιλοσοφικών αναζητήσεων και προβληματισμών. Οι Σοφιστές φαίνεται να προβάλλουν μια διαστρεβλωμένη, σχεδόν εικονική, πραγματικότητα, κάτω από το πρίσμα μιας λογικής, η οποία προσομοιάζει περισσότερο με «καπατσοσύνη». Θεωρούνται οι κύριοι υπαίτιοι της έκπτωσης των αρχαίων, πατριαρχικών αξιών, περισσότερο «τεχνογνώστες» παρά φιλόσοφοι. Γι' αυτούς, η ρητορική αναγορεύεται ως κυρίαρχη τέχνη, προκειμένου να επικρατήσει κανείς στον πολιτικό στίβο, από τον οποίο εξοβελίζεται κάθε έννοια ηθικής.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Διαγώνισμα Πλάτωνα Πρωταγόρας Ενότητα 6 (άγνωστο Λυσίας Επιτάφιος §72 – 74)

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Α.  ∆Ι∆ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: Πλάτωνος Πρωταγόρας 324 Α – C.
Ἔνθα δή πᾶς παντί θυµοῦται καί νουθετεῖ, δῆλον ὅτι ὡς ἐξ ἐπιµελείας καί µαθήσεως κτητῆς οὔσης. Εἰ γάρ ἐθέλεις ἐννοῆσαι τό κολάζειν, ὦ Σώκρατες, τούς ἀδικοῦντας τί ποτε δύναται, αὐτό σε διδάξει ὅτι οἵ γε ἄνθρωποι ἡγοῦνται παρασκευαστόν εἶναι ἀρετήν. Οὐδείς γάρ κολάζει τούς ἀδικοῦντας πρός τούτῳ τόν νοῦν ἔχων καί τούτου ἕνεκα, ὅτι ἠδίκησεν, ὅστις µή ὥσπερ θηρίον ἀλογίστως τιµωρείται.  ὁ δέ µετά λόγου ἐπιχειρῶν  κολάζειν  οὐ  τοῦ  παρεληλυθότος  ἕνεκα  ἀδικήµατος τιµωρεῖται -οὐ  γάρ  ἄν  τό  γε  πραχθέν ἀγένητον θείη- ἀλλά τοῦ µέλλοντος χάριν, ἵνα µή αὖθις ἀδικήσῃ µήτε αὐτός οὗτος µήτε ἄλλος ὁ τοῦτον ἰδών κολασθέντα. Καί τοιαύτην διάνοιαν ἔχων διανοεῖται παιδευτήν εἶναι ἀρετήν.  ἀποτροπῆς γοῦν ἕνεκα κολάζει. Ταύτην οὖν τήν δόξαν πάντες ἔχουσιν ὅσοιπερ τιµωροῦνται καί ἰδίᾳ καί δηµοσίᾳ. Τιµωροῦνται δέ καί κολάζονται οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι οὕς ἄν οἴωνται ἀδικεῖν, καί οὔχ ἥκιστα Ἀθηναῖοι οἱ σοί πολῖται. ὥστε κατά τοῦτον τόν λόγον καί Ἀθηναῖοί εἰσι τῶν ἡγουµένων παρασκευαστόν εἶναι καί διδακτόν ἀρετήν. Ὡς µέν οὖν εἰκότως ἀποδέχονται οἱ σοί πολῖται καί χαλκέως καί σκυτοτόµου συµβουλεύοντος τά πολιτικά, καί ὅτι διδακτόν καί παρασκευαστόν ἡγοῦνται ἀρετήν, ἀποδέδεικταί σοι, ὦ Σώκρατες, ἱκανῶς, ὥς γέ µοι φαίνεται.

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Διαγώνισμα: Πλάτωνα Πρωταγόρας Ενότητες 1 και 2 (άγνωστο - θέματα - απαντήσεις)

Επαναληπτικό Διαγώνισμα στα Αρχαία Ελληνικά Κατεύθυνσης Γ´ Λυκείου
Α.ΚΕΙΜΕΝΟ
Α´ Διδαγμένο Κείμενο
Μετά ταῦτα δή, εἶπον, ἀπείκασον τοιούτῳ πάθει τήν ἡμετέραν φύσιν παιδείας τε πέρι καί   ἀπαιδευσίας. Ἰδέ γάρ ἀνθρώπους οἷον ἐν καταγείῳ οἰκήσει σπηλαιώδει, ἀναπεπταμένην πρός τό φῶς τήν εἴσοδον ἐχούσῃ μακράν παρά πᾶν τό σπήλαιον, ἐν ταύτῃ ἐκ παίδων ὄντας ἐν δεσμοῖς  καί  τά σκέλη καί τούς αὐχένας, ὣστε μένειν τε αὐτούς εἴς τε τό πρόσθεν μόνον  ὁρᾶν,  κύκλῳ  δέ  τάς  κεφαλάς  ὑπό  τοῦ  δεσμοῦ ἀδυνάτους περιάγειν, φῶς δέ αὐτοῖς πυρός ἄνωθεν καί πόρρωθεν καόμενον ὄπισθεν αὐτῶν,  μεταξύ  δέ  τοῦ  πυρός  καί  τῶν  δεσμωτῶν ἐπάνω ὁδόν, παρ' ἥν ἰδέ τειχίον παρῳκοδομημένον, ὥσπερ τοῖς  θαυματοποιοῖς  πρό  τῶν  ἀνθρώπων  πρόκειται  τά παραφράγματα, ὑπέρ ὧν τά θαύματα δεικνύασιν.
Η αλληγορία του σπηλαίου , 514a – 515a

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Διαγώνισμα: Πλάτωνα Πρωταγόρας Ενότητα 4 (θέματα - απαντήσεις)

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ
Α΄ Από πρωτότυπο
πειδή δέ νθρωπος θείας μοίρας, πρτον μέν διά τήν το θεο συγγένειαν ζων μόνον θεούς νόμισεν, καί πεχείρει βωμούς τε δρύεσθαι καί γάλματα θεν· πειτα φωνήν καί νόματα ταχύ διηρθρώσατο τ τέχν, καί οκήσεις καί σθτας καί ποδέσεις καί στρωμνάς καί τάς κ γς τροφάς ηρετο. Οτω δή παρεσκευασμένοι κατ’ ρχάς νθρωποι κουν σποράδην, πόλεις δέ οκ σαν· πώλλυντο ον πό τν θηρίων διά τό πανταχ ατν σθενέστεροι εναι, καί δημιουργική τέχνη ατος πρός μέν τροφήν κανή βοηθός ν, πρός δέ τόν τν θηρίων πόλεμον νδεής - πολιτικήν γάρ τέχνην οπω εχον, ς μέρος πολεμική - ζήτουν δή θροίζεσθαι καί σζεσθαι κτίζοντες πόλεις· τ’ ον θροισθεεν, δίκουν λλήλους τε οκ χοντες τήν πολιτικήν τέχνην, στε πάλιν σκεδαννύμενοι διεφθείροντο. Ζεύς ον δείσας περί τ γένει μν μή πόλοιτο πν, ρμν πέμπει γοντα ες νθρώπους αδ τε καί δίκην, ν’ εεν πόλεων κόσμοι τε καί δεσμοί φιλίας συναγωγοί. ρωτ ον ρμς Δία τίνα ον τρόπον δοίη δίκην καί αδ νθρώποις· "Πότερον ς α τέχναι νενέμηνται , οτω καί ταύτας νείμω; Νενέμηνται δέ δε· ες χων ατρικήν πολλος κανός διώταις, καί ο λλοι δημιουργοί· καί δίκην δή καί αδ οτω θ ν τος νθρωπος, πί πάντας νείμω;" "πί πάντας," φη Ζεύς, "καί πάντες μετεχόντων· ο γάρ ν γένοιντο πόλεις, ε λίγοι ατν μετέχοιεν σπερ λλων τεχνν· καί νόμον γε θές παρ’ μο τόν μή δυνάμενον αδος καί δίκης μετέχειν κτείνειν ς νόσον πόλεως."
(Πρωταγόρας, ενότητα 4)
Β΄ Από μετάφραση
Η κοινωνική οντότητα που προήλθε από τη συνένωση περισσότερων χωριών είναι η πόλη, μια κοινωνική οντότητα τέλεια, που μπορούμε να πούμε ότι πέτυχε τελικά την ύψιστη αυτάρκεια· συγκροτήθηκε για να διασφαλίζει τη ζωή, στην πραγματικότητα όμως υπάρχει για να εξασφαλίζει την καλή ζωή. Η πόλη, επομένως, είναι κάτι που ήρθε στην ύπαρξη εκ φύσεως, όπως ακριβώς και οι πρώτες κοινωνικές οντότητες, αφού αυτή είναι το τέλος εκείνων και αφού αυτό που λέμε φύση ενός πράγματος δεν είναι παρά η μορφή που αυτό έχει κατά τη στιγμή της τελείωσης, της ολοκλήρωσής του: αυτό δεν λέμε, πράγματι, πως είναι τελικά η φύση κάθε πράγματος, π.χ. του ανθρώπου, του αλόγου ή του σπιτιού, η μορφή δηλαδή που το κάθε πράγμα έχει όταν ολοκληρωθεί η εξελικτική του πορεία; Επίσης: Ο τελικός λόγος για τον οποίο υπάρχει ένα πράγμα είναι κάτι το έξοχο, και η αυτάρκεια είναι τελικός στόχος και, άρα, κάτι το έξοχο. Όλα αυτά κάνουν φανερό ότι η πόλη ανήκει στην κατηγορία των πραγμάτων που υπάρχουν εκ φύσεως και ότι ο άνθρωπος είναι ένα ον προορισμένο από τη φύση να ζει σε πόλη (πολιτικόν ζον)·
(Πολιτικά Αριστοτέλους, ενότητα 12)
Μετάφραση
            1.  Να μεταφράσετε τα εξής αποσπάσματα:
α)τω δή παρεσκευασμένοι ... κτίζοντες πόλεις· "
β) "καί δίκην δή καί αδ οτω ... ς νόσον πόλεως."

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Πλάτωνα Πρωταγόρας: Διαγώνισμα (γνωστό - άγνωστο - απαντήσεις)

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Ἔνθα δὴ πᾶς παντὶ θυμοῦται καὶ νουθετεῖ, δῆλον ὅτι ὡς ἐξ ἐπιμελείας καὶ μαθήσεως κτητῆς οὔσης. Εἰ γὰρ ἐθέλεις ἐννοῆσαι τὸ κολάζειν, ὦ Σώκρατες, τοὺς ἀδικοῦντας τί ποτε δύναται, αὐτό σε διδάξει ὅτι οἵ γε ἄνθρωποι ἡγοῦνται παρασκευαστὸν εἶναι ἀρετήν. Οὐδεὶς γὰρ κολάζει τοὺς ἀδικοῦντας πρὸς τούτῳ τὸν νοῦν ἔχων καὶ τούτου ἕνεκα, ὅτι ἠδίκησεν, ὅστις μὴ ὥσπερ θηρίον ἀλογίστως τιμωρεῖται. ὁ δὲ μετὰ λόγου ἐπιχειρῶν κολάζειν οὐ τοῦ παρεληλυθότος ἕνεκα ἀδικήματος τιμωρεῖται – οὐ γὰρ ἂν τό γε πραχθὲν ἀγένητον θείη -  ἀλλὰ τοῦ μέλλοντος χάριν, ἵνα μὴ αὖθις ἀδικήσῃ μήτε ἄλλος ὁ τοῦτον ἰδὼν κολασθέντα. Καὶ τοιαύτην διάνοιαν ἔχων διανοεῖται παιδευτὴν εἶναι ἀρετήν. ἀποτροπῆς γοῦν ἕνεκα κολάζει. Ταύτην οὖν τὴν δόξαν πάντες ἔχουσιν ὅσοιπερ τιμωροῦνται καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ. Τιμωροῦνται δὲ καὶ κολάζονται οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι οὓς ἂν οἴωνται ἀδικεῖν, καὶ οὐχ ἥκιστα Ἀθηναῖοι οἱ σοὶ πολῖται. ὥστε κατὰ τοῦτον τὸν λόγον καὶ Ἀθηναῖοί εἰσι τῶν ἡγουμένων παρασκευαστὸν εἶναι καὶ διδακτὸν ἀρετήν. Ὡς μὲν οὖν εἰκότως ἀποδέχονται οἱ σοὶ πολῖται καὶ χαλκέως καὶ σκυτοτόμου συμβουλεύοντος τὰ πολιτικά, καὶ ὅτι διδακτὸν καὶ παρασκευαστὸν ἡγοῦνται ἀρετήν, ἀποδέδεικταί σοι, ὦ Σώκρατες, ἱκανῶς, ὥς γέ μοι φαίνεται.

Α. Από το κείμενο που σας δίνεται να μεταφράσετε το απόσπασμα ¨Οὐδείς γάρ κολάζει … διδακτόν ἀρετήν¨.
                                                                                      Μονάδες 10
Β.1) ἀποδέδεικταί σοι ὦ Σώκρατες, ἱκανῶς ὡς γ’ ἐμοί φαίνεται : Να σχολιαστεί η φράση με την οποία ο σοφιστής ολοκληρώνει την αποδεικτική του προσπάθεια. Για ποιους λόγους θα μπορούσε να θεωρηθεί αυθαίρετο αυτό το συμπέρασμα, ως προς το επιχείρημα με την τιμωρία;  
                                                                                                                Μονάδες 10
 2) Ποιος είναι ο σκοπός και ποιο το παιδευτικό νόημα της έλλογης τιμωρίας κατά τον Πρωταγόρα. Να αξιολογήσετε τη θέση αυτή του μεγάλου σοφιστή συσχετίζοντάς την με την κοινή αντίληψη της εποχής του και την άποψη του Πλάτωνα για την τιμωρία των τυράννων και του Αρδιαίου.    
                                                                                                            Μονάδες 10

3) Ποια είναι η θέση του Σωκράτη για το μη διδακτό της αρετής σύμφωνα με το μεταφρασμένο κείμενο που ακολουθεί;
 «Όταν όμως πρέπει να αποφασιστεί κάποιο ζήτημα που αφορά τη διοίκηση της πόλεως, σηκώνεται και δίνει τις συμβουλές του γι’ αυτό εξίσου και ο οικοδόμος, και ο σιδεράς, και ο έμπορος ή ο ναυτικός, και ο πλούσιος, και ο φτωχός, και αυτός που είναι από μεγάλο γένος, και αυτός που δεν είναι από κάποια γενιά σπουδαία. Και κανένας δεν τους ψέγει γι’ αυτό, όπως τους προηγούμενους : γιατί εσύ, χωρίς να έχεις διδαχτεί από πουθενά αυτό το πράγμα και χωρίς να έχεις δάσκαλο σ’ αυτό το θέμα, θέλεις τώρα να δώσεις και συμβουλές. Άρα, είναι προφανές πως δεν θεωρούν ότι το πράγμα αυτό είναι κάτι που διδάσκεται».
Πως ανασκευάζει αυτή τη θέση ο Πρωταγόρας στο απόσπασμα του πρωτότυπου κειμένου; 
                                                                        Μονάδες 10

4)Τι γνωρίζετε για τη μέθοδο του σχολιασμού ποιητικών κειμένων ως μεθόδου ανάπτυξης απόψεων των Σοφιστών και πως την αντιμετωπίζει ο Σωκράτης;
Μονάδες 10

5) Να γράψετε δυο ομόρριζες λέξεις της νέας ελληνικής γλώσσας απλές ή σύνθετες για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου: κτητῆς, παρεληλυθότος, πραχθέν, ἀποδέδεικται, διάνοιαν.
                                                                                        Μονάδες 10

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Εὑρίσκω ταύτην μόνην ἂν γενομένην καὶ τῶν μελλόντων κινδύνων ἀποτροπὴν καὶ τῶν παρόντων κακῶν ἀπαλλαγήν, ἢν ἐθελήσωμεν ἐκείνην τὴν δημοκρατίαν ἀναλαβεῖν, ἣν Σόλων μὲν ὁ δημοτικώτατος γενόμενος ἐνομοθέτησε, Κλεισθένης δ’ ὁ τοὺς τυράννους ἐκβαλὼν καὶ τὸν δῆμον καταγαγὼν πάλιν ἐξ ἀρχῆς κατέστησεν. Ἧς οὐκ ἂν εὕροιμεν οὔτε δημοτικωτέραν οὔτε τῆ πόλει μᾶλλον συμφέρουσαν. Τεκμήριον δὲ μέγιστον. οἱ μέν γὰρ ἐκείνῃ χρώμενοι, πολλὰ καὶ καλὰ διαπραξάμενοι καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις εὐδοκιμήσαντες, παρ’ ἑκόντων τῶν Ἑλλήνων τὴν ἡγεμονίαν ἔλαβον, οἱ δὲ τῆς νῦν παρούσης ἐπιθυμήσαντες, ὑπὸ πάντων μισηθέντες καὶ πολλὰ καὶ δεινὰ παθόντες, μικρὸν ἀπέλιπον τοῦ μὴ ταῖς ἐσχάταις συμφοραῖς περιπεσεῖν. Καίτοι πῶς χρὴ ταύτην τὴν πολιτείαν ἐπαινεῖν ἢ στέργειν τὴν τοσούτων μὲν κακῶν αἰτίαν πρότερον γενομένην, νῦν δὲ καθ’ ἕκαστον τὸν ἐνιαυτὸν ἐπὶ τὸ χεῖρον φερομένην;  
                                                          (Ἰσοκράτους Ἀρεοπαγιτικός  16-18)

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
δημοτικός : ο δημοκρατικός
κατάγω τινα : τον επαναφέρω από την εξορία
μικρόν ἀπέλιπον τοῦ μή περιπεσεῖν : λίγο έλειψε να περιπέσουν
χεῖρον φέρομαι : πηγαίνω προς το χειρότερο
στέργω : αγαπώ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1)Να μεταφραστεί το κείμενο  
                                                           Μονάδες 20 
2α) ἀπαλλαγήν, τῃ πόλει, ἑκόντων, δεινά, τοῦ μή περιπεσεῖν: Να χαρακτηριστούν συντακτικά οι όροι                    
          Μονάδες 5
β) Να βρεθεί και να χαρακτηριστεί ο υποθετικός λόγος του κειμένου                          
Μονάδες 3
γ) εὐδοκιμήσαντες: Να αναγνωριστεί συντακτικά η μετοχή και να αναλυθεί στην αντίστοιχη πρόταση 
                                                        Μονάδες 2
3) Να γράψετε τους ζητούμενους τύπους για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου:
  • ἀναλαβεῖν: το β΄ ενικό πρόσωπο της προστακτικής αορίστου β΄  στην ίδια φωνή
  • κατέστησεν: το α΄ πληθυντικό πρόσωπο της οριστικής του ενεστώτα στην ίδια φωνή
  • εὕροιμεν: το β΄ ενικό πρόσωπο της προστακτικής του αορίστου β΄ στην ίδια φωνή, σύνθετο με την πρόθεση «ἐπί».
  • διαπραξάμενοι: το β΄ ενικό πρόσωπο της προστακτικής του ίδιου χρόνου, στην ίδια φωνή
  • περιπεσεῖν: το β΄ πληθυντικό πρόσωπο της οριστικής του μέλλοντα στην ίδια φωνή
  • ἐκβαλών: τη δοτική του πληθυντικού αριθμού στο ουδέτερο γένος
  • ἧς: την αιτιατική του πληθυντικού αριθμού
  • πολλά: την ίδια πτώση, στο ίδιο γένος και στον ίδιο αριθμό στον συγκριτικό βαθμό
  • τεκμήριον: τη δοτική του ίδιου αριθμού
  • ἕκαστον: την αιτιατική του πληθυντικού αριθμού στο θηλυκό γένος
                                                                                      Μονάδες 10


Ενδεικτικές απαντήσεις Κ.Ε.Ε. για τα λατινικά 2023

Οι ενδεικτικές απαντήσεις της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων Γενικών Λυκείων για το μάθημα των Λατινικών Ημερησίων και Εσπερινών Λυκείων.