Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λογοτεχνία κατεύθυνσης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λογοτεχνία κατεύθυνσης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Οι γραμματολογικές επιδράσεις στον «Κρητικό» του Δ. Σολωμού


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 1 [18.]
α. Δημοτική ποίηση:
·         τα τρία αστροπελέκια - ο αριθμός τρία
·         η συμμετοχή της φύσης στο δράμα του ήρωα - διάλογος με φυσικά στοιχεία που προσωποποιούνται
            ·         η στιχουργική μορφή του ποιήματος

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 2 [19.]
α. Δημοτική ποίηση:
·         ο τριπλός όρκος - ο αριθμός τρία
·         η συνομιλία με τους νεκρούς, η ζωή και η μορφή των νεκρών στον άλλο κόσμο, η πόρτα του Παραδείσου (στ. 12 σχόλιο σχολικού βιβλίου): μοτίβο της δημοτικής μουσικής
            ·         η στιχουργική μορφή του ποιήματος

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Τα αντικλείδια (Γ. Παυλόπουλος) ερμηνευτική προσέγγιση του ποιήματος


ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (1924-2008)
Ποιητής της πρώτης  μεταπολεμικής γενιάς με καταγωγή από τον Πύργο της Ηλεί­ας. Άρχισε να γράφει ποιήματα από το 1941. Οι πρώτες του δημοσιεύσεις έγι­ναν το 1943, ενώ το 1962 δημοσιεύτη­κε ο τόμος "Για τον Σεφέρη" με τον οποίο συνδεόταν και φιλικά, όπως επίσης και με τον Σινόπουλο. Πάντως, η πρώτη ο­λοκληρωμένη συλλογή του, "Το κατώ­γι", κυκλοφόρησε το 1971. Ακολούθη­σαν: "Το σακί" (1980), "Τα αντικλείδια" (1988), "Τριάντα τρία χαϊκού" (1990), "Λίγος άμμος" (1997), "Ποιήματα 1943·1997" (2001), "Πού είναι τα που­λιά" (2004) και "Να μην τους ξεχάσω" (2008). Σχεδόν όλες οι συλλογές του με­ταφράστηκαν στα γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά.
Οπως έλεγε και ο ίδιος σε πολλά συ­νέδρια και διαλέξεις όπου συμμετείχε, ό,τι έγραφε το είχε ζήσει (μνήμη, βιωματικότητα). Πράγματι με εξαί­ρεση τα τελευταία του ποιήματα που εί­χαν υπαρξιακό χαρακτήρα ολόκληρο το προηγούμενο έργο του ήταν βιωματικό και αναφερόταν κυρίως στις τραγικές ε­μπειρίες του από τα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου.
Βασικά χαρακτηριστικά της ποίησης του: α) η κυριαρχία του ονείρου, β) η αίσθηση του ανικανοποίητου, γ) ο αλληγορικός, συμβολικός λόγος, υπαινικτικότητα δ) η σκηνοθετική δράση, ε) λιτότητα, σαφήνεια (ενάργεια), φυσικότητα στο λόγο και αφηγηματική δεξιότητα, στ) χρήση καθημερινού λεξιλογίου, ζ) πεζολογικός και εξομολογητικός τόνος και κουβεντιαστό ύφος, η) η επιθυμία αυτοπροσδιορισμού και αυτοαναφορικότητα και τέλος έντονος προβληματισμός για την ποίηση και την ποιητική.
Στην εισήγηση του κατά την έναρξη μιας ποιητικής βραδιάς προς τιμήν του, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και σε ορισμένα λόγια -εν είδη αποφθέγματος- μεγάλων ποιητών, όπως στο "η Ποίηση είναι ταυτόσημη με την Αλήθεια ". Είπε πως η Αλή­θεια είναι το ζητούμενο, σε κάθε περίπτωση.

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Η στροφή της πεζογραφίας στη λαογραφία και επιρροή της στο έργο του Βιζυηνού

Το 1883 με τη δημοσίευση στη Nouvel Revue του διηγήματος «Το αμάρτημα της μητρός μου», παρατηρείται στην ελληνική πεζογραφία στροφή προς τη λαογραφία. Σε ποιους παράγοντες οφείλεται η στροφή αυτή Τι χαρακτηριστικά προσέδωσε στα διηγήματα του Γ. Βιζυηνού η χρήση λαογραφικών στοιχείων;

Παράγοντες στους οποίους οφείλεται η στροφή προς τη λαογραφία:

    ►   Το πρόγραμμα ανασυγκρότησης του Τρικούπη προωθεί τις εμπορικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες με αποτέλεσμα η Ελλάδα να έρχεται σε επαφή με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις σε όλους τους τομείς. Οι Ευρωπαίοι λόγιοι έχουν ήδη στραφεί προς τη λαογραφία (π.χ. αδελφοί Γκριμ) και οι Έλληνες πεζογράφοι παρακολουθούν τις ευρωπαϊκές τάσεις.

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Γιώργος Ιωάννου, ένας Θεσσαλονικιός οικουμενικός συγγραφέας

Όταν αποφασίζεις να μιλήσεις για τον Γιώργο Ιωάννου, δύσκολα αποφεύγεις έναν κόμπο στο λαιμό. Για μένα ο Ιωάννου αποτελεί το πρότυπο του Έλληνα δάσκαλου, του φτωχού σε υλικά αγαθά αλλά πάμπλουτου σε ψυχή και σε πνεύμα, του συγγραφέα που βρίσκει τον τρόπο, με λιτά μέσα, να συγκινήσει, να δονήσει το «ανθρώπινο υλικό».
Θέματα της λογοτεχνίας του: ο θάνατος, ο έρως, η ανέχεια, ο κατατρεγμός, η δυσχέρεια στην έκφραση και στην επικοινωνία, η αμείλικτη απομόνωση, ο άσχημος δαμασμός του πρωτόγονου ανθρώπου από τα γράμματα, η «αμαρτία της μόρφωσης».

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

"Το αμάρτημα της μητρός μου ... είδος οικογενειακού απομνημονεύματος" (Κ. Παλαμάς)


Είναι γνωστό ότι το αυτοβιογραφικό στοιχείο αποτελεί την πρώτη ύλη των διηγημάτων του Γ. Βιζυηνού σε βαθμό που το έργο του να χαρακτηριστεί ως «είδος τι οικογενειακών απομνημονευμάτων» από τον Κ. Παλαμά Ποια στοιχεία του κει­μένου δικαιώνουν τον παραπάνω χαρακτηρισμό;
   Αναμφισβήτητα, βασικό γνώρισμα των διηγημάτων του Βιζυηνού είναι ο αυτοβιογραφικός χαρακτήρας των μύθων του. Προσωπικές αλλά και οικογενειακές μνήμες, ατομικά και οικογενειακά περιστατικά καταγράφονται με βαθιά συγκίνη­ση, πόνο και συγκρατημένο πάθος, ως είδος τι οικογενειακών απομνημονευμάτων. (Κ. Παλαμάς). Γι’ αυτό και τα διηγήματά του αποτελούν μια βασική πηγή πληροφοριών για όποιον επιχειρεί να συνθέσει τη ζωή του. Άλλωστε, οι πληροφορίες που έχουμε για τη ζωή του είναι λιγοστές, οπότε και οι βιογράφοι του αντλούν πληροφορίες μέσα από το έργο του.

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Κατεδαφιζόμεθα (Δ. Σωτηρίου) παράλληλο κείμενο "Στου Κεμάλ το σπίτι" (Γ. Ιωάννου)


Αφού διαβάσετε το απόσπασμα που ακολουθεί, να συγκρίνετε τις αντιδράσεις του αφηγητή απέναντι στη συμμορία των εργολάβων, που κατεδαφίζει σπίτια (από το πεζογράφημα στου Κεμάλ το σπίτι), με τη στάση του ήρωα από το Κατεδαφιζόμεθα της Διδούς Σωτηρίου.
«Ο Άρης ονειρεύεται μια μπουλντόζα που θα ξεθεμελιώσει αυτό το ρημάδι. Όμως δεν τολμά ακόμα να ξε­στομίσει κάτι τέτοιο στις γριές. Αν είχε να κάνει μονάχα με τη θεία του την Ιουλία, θα την κατάφερνε να το δώ­σει αντιπαροχή. Όμως είναι μεσιακό κι άντε να γυρίσεις το κεφάλι της Χαρίκλειας και της Τέρψης. Αυτές φυ­λάνε ως και το σπασμένο δοχείο της νυκτός της μακαρίτισσας της μάνας του και όλα τα κονσερβοκούτια.
Παράξενο όνειρο ξύπνησε απότομα τον Άρη. Είδε πως κατεδαφιζόταν το πατρικό σαράβαλο κι αυτός επιστατούσε την ώρα που αποκαθήλωναν τις Καρυάτιδες μην πάει και κακοπάθουν. Όμως εκείνες αρνιόνταν επί­μονα την προστασία του, κουνούσαν αρνητικά τα κεφάλια τους, θέλανε οπωσδήποτε να αυτοκτονήσουν. Κι ως έκανε να τις κρατήσει, του ξέφυγαν και γκρεμίστηκαν στο κενό. Σκύβει τρομαγμένος να κοιτάξει και αντικρίζει στο πεζοδρόμιο αιμόφυρτα τα τρία κεφάλια, της Χαρίκλειας, της Τέρψης και της Ιουλίας.
Χαμογέλασε για τη μακάβρια μετουσίωση που πήραν οι ευσεβείς του πόθοι. Νυσταγμένος τρίβει τα μάτια του και χασμουριέται. Μα, διάολε. Οι κρότοι δε σταματούν. Άγριοι και επίμονοι σφυροκοπούν τα αυτιά του. Στο αντικρινό σπίτι έχει πιάσει δουλειά ένα συνεργείο κατεδαφίσεων και οι κασμάδες και οι φαγάνες τρώνε, με χορ­ταστικές και θορυβώδεις μπουκιές, αγκωνάρια, τούβλα και σοβάδες. Στήσανε και οι εργάτες κάτι πελώριες τα­μπέλες: «Κατεδαφιζόμεθα", «Πωλούνται πάσης φύσεως υλικά".
Κάποτε θα έρθει η σειρά και για το δικό μας σαράβαλο, σκέφτεται ο Άρης. Την ευαγγελίζεται αυτή τη μεγά­λη, ευτυχισμένη μέρα. Χτες βράδυ τσάκωσε τον εαυτό του καταχαρούμενο και σχεδόν ησυχασμένο. Θαρρείς είχε βολευτεί πάνω σε τούτη την πανάθλια σοφίτα. Τον δωροδόκησαν οι γριές για να συμβιβαστεί....».
Κατεδαφιζόμεθα, Διδώ Σωτηρίου

Ενδεικτικές απαντήσεις Κ.Ε.Ε. για τα λατινικά 2023

Οι ενδεικτικές απαντήσεις της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων Γενικών Λυκείων για το μάθημα των Λατινικών Ημερησίων και Εσπερινών Λυκείων.