Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιωάννου: Πεζογραφία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιωάννου: Πεζογραφία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Γιώργος Ιωάννου, ένας Θεσσαλονικιός οικουμενικός συγγραφέας

Όταν αποφασίζεις να μιλήσεις για τον Γιώργο Ιωάννου, δύσκολα αποφεύγεις έναν κόμπο στο λαιμό. Για μένα ο Ιωάννου αποτελεί το πρότυπο του Έλληνα δάσκαλου, του φτωχού σε υλικά αγαθά αλλά πάμπλουτου σε ψυχή και σε πνεύμα, του συγγραφέα που βρίσκει τον τρόπο, με λιτά μέσα, να συγκινήσει, να δονήσει το «ανθρώπινο υλικό».
Θέματα της λογοτεχνίας του: ο θάνατος, ο έρως, η ανέχεια, ο κατατρεγμός, η δυσχέρεια στην έκφραση και στην επικοινωνία, η αμείλικτη απομόνωση, ο άσχημος δαμασμός του πρωτόγονου ανθρώπου από τα γράμματα, η «αμαρτία της μόρφωσης».

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Κατεδαφιζόμεθα (Δ. Σωτηρίου) παράλληλο κείμενο "Στου Κεμάλ το σπίτι" (Γ. Ιωάννου)


Αφού διαβάσετε το απόσπασμα που ακολουθεί, να συγκρίνετε τις αντιδράσεις του αφηγητή απέναντι στη συμμορία των εργολάβων, που κατεδαφίζει σπίτια (από το πεζογράφημα στου Κεμάλ το σπίτι), με τη στάση του ήρωα από το Κατεδαφιζόμεθα της Διδούς Σωτηρίου.
«Ο Άρης ονειρεύεται μια μπουλντόζα που θα ξεθεμελιώσει αυτό το ρημάδι. Όμως δεν τολμά ακόμα να ξε­στομίσει κάτι τέτοιο στις γριές. Αν είχε να κάνει μονάχα με τη θεία του την Ιουλία, θα την κατάφερνε να το δώ­σει αντιπαροχή. Όμως είναι μεσιακό κι άντε να γυρίσεις το κεφάλι της Χαρίκλειας και της Τέρψης. Αυτές φυ­λάνε ως και το σπασμένο δοχείο της νυκτός της μακαρίτισσας της μάνας του και όλα τα κονσερβοκούτια.
Παράξενο όνειρο ξύπνησε απότομα τον Άρη. Είδε πως κατεδαφιζόταν το πατρικό σαράβαλο κι αυτός επιστατούσε την ώρα που αποκαθήλωναν τις Καρυάτιδες μην πάει και κακοπάθουν. Όμως εκείνες αρνιόνταν επί­μονα την προστασία του, κουνούσαν αρνητικά τα κεφάλια τους, θέλανε οπωσδήποτε να αυτοκτονήσουν. Κι ως έκανε να τις κρατήσει, του ξέφυγαν και γκρεμίστηκαν στο κενό. Σκύβει τρομαγμένος να κοιτάξει και αντικρίζει στο πεζοδρόμιο αιμόφυρτα τα τρία κεφάλια, της Χαρίκλειας, της Τέρψης και της Ιουλίας.
Χαμογέλασε για τη μακάβρια μετουσίωση που πήραν οι ευσεβείς του πόθοι. Νυσταγμένος τρίβει τα μάτια του και χασμουριέται. Μα, διάολε. Οι κρότοι δε σταματούν. Άγριοι και επίμονοι σφυροκοπούν τα αυτιά του. Στο αντικρινό σπίτι έχει πιάσει δουλειά ένα συνεργείο κατεδαφίσεων και οι κασμάδες και οι φαγάνες τρώνε, με χορ­ταστικές και θορυβώδεις μπουκιές, αγκωνάρια, τούβλα και σοβάδες. Στήσανε και οι εργάτες κάτι πελώριες τα­μπέλες: «Κατεδαφιζόμεθα", «Πωλούνται πάσης φύσεως υλικά".
Κάποτε θα έρθει η σειρά και για το δικό μας σαράβαλο, σκέφτεται ο Άρης. Την ευαγγελίζεται αυτή τη μεγά­λη, ευτυχισμένη μέρα. Χτες βράδυ τσάκωσε τον εαυτό του καταχαρούμενο και σχεδόν ησυχασμένο. Θαρρείς είχε βολευτεί πάνω σε τούτη την πανάθλια σοφίτα. Τον δωροδόκησαν οι γριές για να συμβιβαστεί....».
Κατεδαφιζόμεθα, Διδώ Σωτηρίου

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Τεχνικές διαχείρισης αφηγηματικού υλικού στο έργο του Γ. Ιωάννου


ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΣΤΟΥ ΚΕΜΑΛ ΤΟ ΣΠΙΤΙ – ΜΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΠΚΟΥΣ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΥΣ
Τεχνικές διαχείρισης αφηγηματικού υλικού στο έργο του Γ. Ιωάννου
Ο Γ. Ιωάννου ομολογεί ότι έχει επηρεαστεί από τη λεγόμενη Σχολή της Θεσσαλονίκης και το κλίμα που έχει δημιουργηθεί γύρω από αυτήν, και ιδιαιτέρως από τον Ν. Πεντζίκη με τον οποίο είχαν και προσωπική γνωριμία. Ο Πεντζίκης υιοθέτησε την ήδη αναπτυγμένη στην Ευρώπη τεχνική του εσωτερικού μονόλογου, αγνόησε τις αφηγηματικές συμβάσεις και χρησιμοποίησε την τεχνική των συνειρμών και του διασπασμένου θέματος.
Ο όρος «εσωτερικός μονόλογος» χρησιμοποιείται εδώ και ένα αιώνα περίπου, για να δηλωθεί μια συγκεκρι­μένη τεχνική της πεζογραφίας. Κύριος στόχος της τεχνικής αυτής είναι να αποτυπώσει στο χαρτί την αδιάκο­πη ροή σκέψεων, συναισθημάτων, αναμνήσεων που πηγάζουν με τρόπο αυθόρμητο και συνειρμικό από μια α­διάκοπα ενεργή συνείδηση, ικανή να απορροφά ερεθίσματα, εντυπώσεις και εικόνες αναπαράγοντας όλο αυ­τό το υλικό με λόγο βιωματικό και ευαίσθητο.

Ενδεικτικές απαντήσεις Κ.Ε.Ε. για τα λατινικά 2023

Οι ενδεικτικές απαντήσεις της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων Γενικών Λυκείων για το μάθημα των Λατινικών Ημερησίων και Εσπερινών Λυκείων.