Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θεματογραφία Αρχαίων Ελληνικών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θεματογραφία Αρχαίων Ελληνικών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Άγνωστο κείμενο: Θουκυδίδη Βιβλ. V, κεφ. 97 §§ 2 - 3 (θέματα - απαντήσεις)


 οι θηβαιοι κατηγορουν τους αθηναιους ότι δε σεβαστηκαν τα ιερα τουσ

 ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
πορεύομαι ἐπί τούς νεκρούς = πηγαίνω να ζητήσω τους νεκρούς
ἀπαντάω -ῶ = συναντώ
ἀποστρέφω = γυρίζω κάποιον πίσω
ἀναχωρ = υποχωρώ, οπισθοχωρώ
 πάλιν ἀναχωρῶ = επιστρέφω
καθίσταμαι ἐπί τινά = εμφανίζομαι, παρουσιάζομαι σε κάποιον
τά παρά τῶν Βοιωτῶν = αυτά που προστάχτηκαν από τους Βοιωτούς
δράω -ῶ = κάνω, προξενώ
νόμιμα = οι συνήθειες
καθεστηκώς – υῖα – ός (και καθεστώς – καθεστῶσα – καθεστός) = αυτός που υπάρχει, που επικρατεί
 καθεστῶτα = οι νόμοι που υπάρχουν, τα ήθη και τα έθιμα, το πολίτευμα
ἰόντας ἐπί τήν ἀλλήλων (γῆν) = όταν εισβάλλει ο ένας στη χώρα του άλλου
ἔνειμι = είμαι μέσα
τά ἐνόντα ἱερά = τα ιερά που υπάρχουν μέσα σ’ αυτή τη χώρα
ἐνοικῶ = κατοικώ μέσα
βέβηλος = α. τόπος στον οποίο επιτρέπεται να πατήσει κανείς   β. (για τους ανθρώπους) ανίερος, ανόσιος
αύτόθι = σ’ αυτό το μέρος
ἄψαυστος = άθικτος, ανέγγιχτος, απείραχτος
πλήν χρῆσθαι = παρά μόνο το χρησιμοποιούσαν
ἡ χέρνιψ (τῆς χέρνιβος) = το αγιασμένο νερό με το οποίο έπλεναν τα χέρια πριν τις θυσίες, το αγίασμα
πρός τά ἱερά = για τις θρησκευτικές τελετές
ἀνασπάω -ῶ = αντλώ
ὑδρεύομαι = παίρνω, χρησιμοποιώ νερό για προσωπική χρήση
 ὁμωχέται δαίμονες = θεοί που λατρεύονται στον ίδιο ναό
προαγορεύω = προειδοποιώ, δηλώνω απερίφραστα, συμβουλεύω
ἀποφέρομαι = παίρνω μαζί μου
 κειμενο:
Ἐκ δέ τῶν Ἀθηναίων κῆρυξ πορευόμενος ἐπί τούς νεκρούς ἀπαντᾷ κήρυκι Βοιωτῷ, ὅς αὐτόν ἀποστρέψας καί εἰπών ὅτι οὐδέν πράξει πρίν ἄν αὐτός ἀναχωρήσῃ πάλιν, καταστάς ἐπί τούς Ἀθηναίους ἔλεγε τά παρά τῶν Βοιωτῶν, ὅτι οὐ δικαίως δράσειαν παραβαίνοντες τά νόμιμα τῶν Ἑλλήνων· πᾶσι γάρ εἶναι καθεστηκός ἰόντας ἐπί τήν ἀλλήλων ἱερῶν τῶν ἐνόντων ἀπέχεσθαι, Ἀθηναίους δέ Δήλιον τειχίσαντας ἐνοικεῖν, καί ὅσα ἄνθρωποι ἐν βεβήλῳ δρῶσι πάντα γίγνεσθαι αὐτόθι, ὕδωρ τε, ὅ ἦν ἄψαυστον σφίσι πλήν τά ἱερά χέρνιβι χρῆσθαι, ἀνασπάσαντας ὑδρεύεσθαι· ὥστε ὑπέρ τε τοῦ θεοῦ καί ἑαυτῶν Βοιωτούς, ἐπικαλουμένους τούς ὁμωχέτας δαίμονας καί τόν Ἀπόλλῳ, προαγορεύειν αὐτούς ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἀπιόντας ἀποφέρεσθαι τά σφέτερα αὐτῶν.

μεταφραση:
Ένας κήρυκας των Αθηναίων, που πήγαινε να ζητήσει τους νεκρούς, συναντά στο δρόμο ένα Βοιωτό κήρυκα, ο οποίος αφού τον γύρισε πίσω και του είπε ότι δε θα πετύχει τίποτα πριν επιστρέψει ο ίδιος, αφού παρουσιάστηκε στους Αθηναίους τους έλεγε αυτά που προστάχθηκαν από τους Βοιωτούς, ότι δηλαδή διέπραξαν αδίκημα που παρέβαιναν τα κοινά έθιμα των Ελλήνων. Γιατί ενώ είναι καθιερωμένο σε όλους, όταν εισβάλλουν ο ένας στη χώρα του άλλου, να απέχουν (σέβονται) από τα ιερά που υπάρχουν σε αυτή, οι Αθηναίοι, αφού τείχισαν το Δήλιο, μένουν μέσα, και ότι γίνονται σ’ αυτό το μέρος όλα, όσα οι άνθρωποι κάνουν σε τόπο που δεν είναι ιερός, και το νερό, το οποίο οι Βοιωτοί δεν άγγιζαν παρά μόνο το χρησιμοποιούσαν ως αγιασμό για τις θρησκευτικές τους τελετές, αφού το αντλούσαν το χρησιμοποιούσαν (για ατομική χρήση). Γι’  αυτό οι Βοιωτοί, υπερασπίζοντας τα δικαιώματα του θεού και τα δικά τους, καλούν τους Αθηναίους, στο όνομα των κοινών θεών και του Απόλλωνα, αφού αναχωρήσουν από το ιερό να πάρουν ό,τι τους ανήκει.

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Άγνωστο κείμενο: Ισοκράτη Κατά σοφιστών §§ 1 - 2 (θέματα - απαντήσεις)


Οι σοφιστές δίνουν απερίσκεπτα και αλαζονικά ψευδείς υποσχέσεις
Εἰ πάντες ἤθελον οἱ παιδεύειν ἐπειχειροῦντες ἀληθῆ λέγειν καί μή μείζους ποιεῖσθαι τάς ὑποσχέσεις, ὧν ἤμελλον ἐπιτελεῖν, οὐκ ἄν κακῶς ἤκουον ὑπό τῶν ἰδιωτῶν· νῦν δ’ οἱ τολμῶντες λίαν ἀπερισκέπτως ἀλαζονεύεσθαι πεποιήκασιν, ὥστε δοκεῖν ἄμεινον βουλεύεσθαι τούς ῥᾳθυμεῖν αἱρουμένους τῶν περί τήν φιλοσοφίαν διατριβόντων. Τίς γάρ οὐκ ἄν μισήσειεν ἅμα καί καταφρονήσειε πρῶτον μέν τῶν περί τάς ἔριδας διατριβόντων, οἵ προσποιοῦνται μέν τήν ἀλήθειαν ζητεῖν, εὐθῦς δ’ ἐν ἀρχῇ τῶν ἐπαγγελμάτων ψευδῆ λέγειν ἐπιχειροῦσιν; Οἶμαι γάρ ἅπασιν εἶναι φανερόν, ὅτι τά μέλλοντα προγιγνώσκειν οὐ τῆς ἡμετέρας φύσεώς ἐστιν, ἀλλά τοσοῦτον ἀπέχομεν ταύτης τῆς φρονήσεως, ὥσθ’ Ὅμηρος ὁ μεγίστην ἐπί σοφίᾳ δόξαν εἰληφώς καί τούς θεούς πεποίηκεν ἔστιν ὅτε βουλευομένους ὑπέρ αὐτῶν, οὐ την ἐκείνων γνώμην εἰδώς ἀλλ’ ἡμῖν ἐνδείξασθαι βουλόμενος, ὅτι τοῖς ἀνθρώποις ἕν τοῦτο τῶν ἀδυνάτον ἐστίν.
Εάν όλοι όσοι επιχειρούν να εκπαιδεύουν ήθελαν να λένε την αλήθεια και να μη δίνουν μεγαλύτερες τις υποσχέσεις για όσα σκόπευαν να κάνουν, δε θα κατηγορούνταν από τους πολίτες. Τώρα όμως όσοι έχουν την τόλμη (το θράσος) να υπερηφανεύονται με πολλή απερισκεψία έχουν κάνει ώστε να νομίζεται ότι σκέφτονται καλύτερα όσοι προτιμούν να είναι  οκνηροί από εκείνους που ασχολούνται με τη φιλοσοφία. Ποιος δηλαδή δε θα μισούσε και ταυτόχρονα δε θα περιφρονούσε πρώτα όσους χάνουν τον καιρό τους στις φιλονικίες, οι οποίοι ενώ προσποιούνται ότι ζητούν την αλήθεια, ωστόσο στην αρχή των εξαγγελιών τους επιχειρούν να λένε ψέματα; Γιατί νομίζω πως είναι φανερό σε όλους ότι δεν είναι γνώρισμα της φύσης μας να γνωρίζουμε εκ των προτέρων τα μέλλοντα, απεναντίας απέχουμε τόσο από αυτήν την ικανότητα της σκέψης, ώστε ο Όμηρος, που δοξάστηκε για τη σοφία του, έχει παραστήσει στην ποίησή του μερικές φορές ακόμα και τους θεούς να σκέφτονται για αυτά, όχι γιατί ήξερε τη σκέψη τους, αλλά γιατί ήθελε να μας υποδείξει ότι για τους ανθρώπους αυτό είναι ένα από τα αδύνατα (ακατόρθωτα)

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
μέλλω + τελικό απαρ. = σκοπεύω, σκέπτομαι, ετοιμάζομαι να κάνω κάτι
κακῶς ἀκούω ὑπό τινός (αντώνυμο: κακῶς λέγω τινά) = κατηγορούμαι από κάποιον
ῥᾳθυμέω -ῶ = μένω αργός, αδρανής, είμαι οκνηρός, τεμπελιάζω
αἱρέομαι –οῦμαι + τελικό απαρέμφατο = προτιμώ να…
διατρίβω = ασχολούμαι, καταγίνομαι και χάνω τον καιρό μου, αργοπορώ
ἔρις - ἔριδος = φιλονικία, διένεξη, καβγάς
ἐπάγγελμα = υπόσχεση
ἔστιν ὅτε = ενίοτε, μερικές φορές

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Άγνωστο κέιμενο: Θουκυδίδη Βιβλ. Ι, κεφ. 36 §§ 1 - 4 (θέματα - απαντήσεις)

 ο θεμιστοκλησ διωκομενοσ καταφευγει στον αδμητο

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

ἔχω τινά = δέχομαι κάποιον, έχω υπό την προστασία μου, παρέχω άσυλο
ἀπεχθάνομαι τινί = μισούμαι, γίνομαι μισητός σε κάποιον
κατά πύστιν  = σύμφωνα με τις πληροφορίες
πύστις  = πληροφορία, ερώτηση
κατά τι ἄπορον = εξαιτίας κάποιου αδιεξόδου
οὐ φίλος  = πολέμιος (σχήμα λιτότητας)
καταλύω (αμετάβατο) = μένω, διαμένω
ἐπιδημῶ = ζω, βρίσκομαι στην πατρίδα μου
ἐνδημῶ = μένω στην πατρίδα μου
ἀποδημῶ = είμαι μακριά από την πατρίδα μου
φεύγω = εξορίζομαι, είμαι εξόριστος
ὁ φεύγων = ο εξόριστος

.
κειμενο:
Ὁ δέ Θεμιστοκλῆς προαισθόμενος φεύγει ἐκ Πελοποννήσου ἐς Κέρκυραν, ὤν αὐτῶν εὐεργέτης. Δεδιέναι δέ φασκόντων Κερκυραίων ἔχειν αὐτόν ὥστε Λακεδαιμονίοις καί Ἀθηναίοις ἀπέχεσθαι, διακομίζεται ὑπ’ αὐτῶν ἐς τήν ἤπειρον τήν καταντικρύ. Καί διωκόμενος ὑπό τῶν προστεταγμένων κατά πύστιν ᾗ χωροίη, ἀναγκάζεται κατά τι ἄπορον παρά Ἄδμητον τόν Μολοσσῶν βασιλέα, ὄντα αὐτῷ φίλον, καταλῦσαι. Και ὁ μέν οὐκ ἔτυχεν ἐπιδημῶν, ὁ δέ τῆς γυναικός ἱκέτης γενόμενος διδάσκεται ὑπ’ αὐτῆς τόν παῖδα σφῶν λαβών καθέζεσθαι ἐπί τήν ἐστίαν. Καί ἐλθόντος οὐ πολύ ὕστερον τοῦ Ἀδμήτου δηλοῖ τε ὅς ἐστι καί οὐκ ἀξιοῖ, εἴ τι ἄρα αὐτός ἀντεῖπεν αὐτῷ Ἀθηναίων δεομένῳ, φεύγοντα τιμωρεῖσθαι.
μεταφραση:
Ο Θεμιστοκλής όμως όταν κατάλαβε (την πρόθεσή τους) καταφεύγει από την Πελοπόννησο στην Κέρκυρα, επειδή ήταν ευεργέτης τους. Επειδή όμως οι Κερκυραίοι έλεγαν ότι φοβούνταν να του παρέχουν άσυλο, αποτέλεσμα του οποίου θα ήταν να γίνουν μισητοί στους Λακεδαιμόνιους και στους Αθηναίους, μεταφέρεται από αυτούς στην απέναντι στεριά. Επειδή όμως καταδιώκονταν από αυτούς που είχαν οριστεί (για τη σύλληψή του) σύμφωνα με τις πληροφορίες που πήγαινε κάθε φορά, αναγκάζεται εξαιτίας αδιεξόδου να ζητήσει κατάλυμα κοντά στον Άδμητο, το βασιλιά των Μολοσσών, μολονότι δεν ήταν φίλος του. Και ο Άδμητος έτυχε να απουσιάζει (κατά τύχη απουσίαζε), κι ο Θεμιστοκλής αφού έγινε ικέτης της γυναίκας του, συμβουλεύεται από αυτή να καθίσει στην εστία, αφού πάρει στην αγκαλιά του το παιδί τους. Κι όταν μετά από λίγο ήρθε ο Άδμητος του φανερώνει ποιος είναι, και λέει ότι δε θεωρεί δίκαιο, αν τυχόν αυτός του αντιτάχθηκε σε κάποιο ζήτημα, όταν ζητούσε (τη βοήθεια) των Αθηναίων, να τον εκδικείται ενώ είναι εξόριστος.

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Άγνωστο κείμενο: Δημοσθένη, Κατά Φιλίππου Β, § 11 (θέματα και απαντήσεις)


ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ὑπακούω τινός = ακούω κάποιον προσεκτικά, απαντώ σε κάποιον, προσέχω κάποιον
ὑπακούω τινί = συμφωνώ με κάποιον, υποχωρώ σε κάποιον, υποτάσσομαι σε κάποιον
ὑπακούω τινί (επί δικαστών) = ακούω τα παράπονα κάποιου
προαιροῦμαι = εκλέγω, προτιμώ, επιχειρώ, σκέπτομαι να ...
προαιροῦμαι + αιτιατική = εκλέγω κάποιον, προτιμώ κάποιον
προαιροῦμαι + αιτιατική + γενική ή εμπρόθετο = εκλέγω κάποιον από άλλους, προτιμώ κάτι από κάτι άλλο
προαιροῦμαι + αιτιατική (αντικ.) + αιτιατική (κατηγ. του αντικ.) = λαμβάνω κάποιον ως κάτι
προαιροῦμαι + τελικό απαρέμφατο = προτιμώ να πράξω κάτι
προαίρεσις βίου = σκοπός ζωής
προαίρεσις πολιτείας = τρόπος διακυβέρνησης
γλίχομαι = επιμένω σε κάτι, αγωνίζομαι για κάτι, προσπαθώ να απολαύσω κάτι, ποθώ, επιθυμώ

κειμενο:
εὑρίσκει γάρ, οἶμαι, καὶ ἀκούει τοὺς μὲν ὑμετέρους προγόνους, ἐξὸν αὐτοῖς τῶν λοιπῶν ἄρχειν Ἑλλήνων ὥστ' αὐτοὺς ὑπακούειν βασιλεῖ, οὐ μόνον οὐκ ἀνασχομένους τὸν λόγον τοῦτον, ἡνίκ' ἦλθεν Ἀλέξανδρος ὁ τούτων πρόγονος περὶ τούτων κῆρυξ, ἀλλὰ καὶ τὴν χώραν ἐκλιπεῖν προελομένους καὶ παθεῖν ὁτιοῦν ὑπομείναντας, καὶ μετὰ ταῦτα πράξαντας ταῦθ' ἃ πάντες ἀεὶ γλίχονται λέγειν, ἀξίως δ' οὐδεὶς εἰπεῖν δεδύνηται, διόπερ κἀγὼ παραλείψω, δικαίως· ἔστι γὰρ μείζω τἀκείνων ἔργα ἢ ὡς τῷ λόγῳ τις ἂν εἴποι, τοὺς δὲ Θηβαίων καὶ Ἀργείων προγόνους τοὺς μὲν συστρατεύσαντας τῷ βαρ βάρῳ, τοὺς δ' οὐκ ἐναντιωθέντας.
μεταφραση:
Γιατί βρίσκει, νομίζω, και πληροφορείται ότι οι μεν πρόγονοί σας, ενώ ήταν δυνατό σ’ αυτούς να εξουσιάζουν τους υπόλοιπους Έλληνες υπό τον όρο να υπακούουν αυτοί στο βασιλιά (των Περσών), όχι μόνο δεν ανέχτηκαν αυτή την πρόταση, όταν ήρθε ο Αλέξανδρος ο πρόγονός του ως μεσολαβητής για αυτά, αλλά προτίμησαν και τη χώρα τους να εγκαταλείψουν και να αντέξουν και να πάθουν οτιδήποτε, και κατόρθωσαν κατόπιν αυτά τα οποία πολλοί επιθυμούν να αναφέρουν πάντοτε, αλλά κανείς δεν έχει καταφέρει να μιλήσει αντάξια. Γι’ αυτό ακριβώς και εγώ δικαιολογημένα θα τα παραλείψω· γιατί τα κατορθώματα εκείνων είναι σπουδαιότερα από όσο θα μπορούσε κανείς να τα εκθέσει με λόγια, ενώ οι πρόγονοι των Θηβαίων και των Αργείων (βρίσκει και πληροφορείται) ότι οι μεν πρώτοι έκαναν εκστρατεία μαζί με τους βαρβάρους, οι δε άλλοι δεν αντιτάχθηκαν.

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Άγνωστο κείμενο: Δημοσθένη Ολυνθιακός §§ 2 - 3


Ι. Κείμενο: Δημοσθένη Ὀλυνθιακός Α΄  § 2 – 3

«Ὁ μέν οὖν παρών καιρός, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μόνον οὐχί λέγει φωνήν ἀφιείς ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων αὐτοῖς ἀντιληπτέον ἐστίν, εἴπερ ὑπέρ σωτηρίας αὐτῶν φροντίζετε˙ ἡμεῖς δ’ οὐκ οἶδ’ ὅντινά μοι δοκοῦμεν ἔχειν τρόπον πρός αὐτά.  Ἔστι δή τά γ’ ἐμοί δοκοῦντα, ψηφίσασθαι μέν ἤδη τήν βοήθειαν καί παρασκευάσασθαι τήν ταχίστην ὅπως ἐνθένδε βοηθήσετε (καί μή πάθητε ταὐτόν ὅπερ καί πρότερον), πρεσβείαν δέ πέμπειν, ἥτις ταῦτ’ ἐρεῖ καί παρέσται τοῖς πράγμασιν˙ ὡς ἔστι μάλιστα τοῦτο δέος, μή πανοῦργος ὤν καί δεινός ἄνθρωπος πράγμασι χρῆσθαι, τά μέν εἴκων, ἡνίκ’ ἄν τύχῃ, τά δ’ ἀπειλῶν (ἀξιόπιστος δ’ ἄν εἰκότως φαίνοιτο), τά δ’ ἡμᾶς διαβάλλων καί τήν ἀπουσίαν την ἡμετέραν, τρέψηται καί παρασπάσηταί τι τῶν ὅλων πραγμάτων.

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Άγνωστο κείμενο: Δημοσθένη, Προς Τιμόθεον §§ 66 - 68 (θέματα και απαντήσεις)

Ἴστε γάρ τοῦτον ἐν τῷ δήμῳ ὀμόσαντα καί ἐπαρασάμενον αὑτῷ ἐξώλειαν, εἰ μή γράψοιτο Ἰφικράτην ξενίας, καί καθιερώσαντα τήν οὐσίαν τήν ἑαυτοῦ.  ὀμόσας δέ ταῦτα καί ὑποσχόμενος ἐν τῷ δήμῳ οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον ἕνεκα τοῦ συμφέροντος αὑτῷ ἔδωκεν τῷ υἱεῖ τῷ ἐκείνου θυγατέρα. ὅς οὖν οὔτε ὑμᾶς ᾐσχύνθη ἐξαπατῆσαι ὑποσχόμενος, νόμων ὄντων, ἐάν τις τόν δῆμον ὑποσχόμενος έξαπατήσῃ, εἰσαγγελίαν εἶναι περί αὐτοῦ οὔτε τούς θεούς ὀμόσας καί ἐπαρασάμενος ἑαυτῷ ἔδεισεν, οὕς ἐπιώρκησεν, πῶς οὐκ εἰκός ἐμέ τούτῳ μή ἐθέλειν ὅρκον δοῦναι; οὔπω τοίνυν πολύς χρόνος ἐστιν ἐξ ὅτου ἐν τῷ δήμῳ πάλιν διωμόσατο μη εἶναι αὑτῷ ἐφόδια τῷ γήρᾳ ἱκανά, τοσαύτην οὐσίαν κεκτημένος· οὕτως ἄπληστος καί αἰσχροκερδής ὁ τρόπος αὐτοῦ ἐστιν.

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Ξενοφώντα Ελληνικά 6, 4, 4 - 5 άγνωστο κείμενο

Τατα δ ποισας καὶ ναβς π τς θαλττης, στρατοπεδεσατο ν Λεκτροις τς Θεσπικς. Ο δ Θηβαοι στρατοπεδεσαντο π τ παντικρ λφ ο πολὺ διαλείποντες,  οὐδνας  χοντες  συμμχους  ἀλλ’   τος  Βοιωτος.  νθα  δ τ Κλεομβρότ ο μν  φλοι  προσιντες  λεγον·  Κλεμβροτε,  ε φσεις  τος Θηβαους ἄνευ μχης, κινδυνεσεις πτς  πόλεως τσχατα παθεῖν. ναμνησθσονται γάρ σου καὶ τε εἰς Κυνς κεφαλὰς φικμενος οὐδν τς χώρας τν  Θηβαων  δωσας, καὶ τε στερον  στρατεων  πεκροσθης  τς  μβολς, Ἀγησιλου ε μβάλλοντος δι το Κιθαιρνος. Επερ ον σαυτο κδ τς πατρδος πιθυμες, κτον π τος  νδρας. Ο μν φλοι τοιατα λεγον· ο δναντοι· Νν δ, φασαν, δηλώσει νρ ε τ ντι κδεται τν Θηβαων, σπερ λέγεται.   μν  δ Κλεμβροτος  τατα  κοων  παρωξύνετο  πρς  τ μχην συνπτειν.
                                              Ξενοφῶντος, λληνικά, 6, 4, 4-5
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ:
διαλείπω: αφήνω να παρέλθει χρονικό διάστημα
δ: φονεύω· καταστρέφω, λεηλατώ
 μβάλλω: εισβάλλω, εφορμώ
κτέον: ρηματ. επίθετο του ρ. ἄγω
παροξύνω: παρακινώ, διεγείρω

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Προτεινόμενο άγνωστο κείμενο Απολλοδώρου, Βιβλιοθήκη (παρατηρήσεις - απαντήσεις)

Κρέοντος   δὲ  τοῦ  Μενοικέως   βασιλεύοντος  οὐ  μικρὰ   συμφορὰ   κατέσχε   Θήβας. Ἔπεμψε γὰρ Ἥρα  Σφίγγα, ἣ μητρὸς  μὲν Ἐχίδνης  ἦν πατρὸς  δὲ Τυφῶνος,  εἶχε δὲ πρόσωπον   μὲν  γυναικός,   στῆθος  δὲ  καὶ  βάσιν  καὶ  οὐρὰν  λέοντος  καὶ  πτέρυγας ὄρνιθος. Μαθοῦσα δὲ αἴνιγμα  παρὰ  μουσῶν  ἐπὶ τὸ Φίκιον ὄρος ἐκαθέζετο,  καὶ τοῦτο προύτεινε  Θηβαίοις.  Ἦν δὲ τὸ αἴνιγμα·  τί ἐστιν ὃ μίαν ἔχον φωνὴν  τετράπουν  καὶ δίπουν καὶ τρίπουν γίνεται; Χρησμοῦ δὲ Θηβαίοις ὑπάρχοντος τηνικαῦτα ἀπαλλαγήσεσθαι τῆς Σφιγγὸς ἡνίκα  ἂν  τὸ αἴνιγμα  λύσωσι, συνιόντες εἰς ταὐτὸ πολλάκις ἐζήτουν τί τὸ λεγόμενόν   ἐστιν,   ἐπεὶ   δὲ  μὴ εὕρισκον,   ἁρπάσασα ἕνα κατεβίβρωσκε. Πολλῶν δὲ ἀπολομένων,   καὶ  τὸ τελευταῖον  Αἵμονος τοῦ Κρέοντος, κηρύσσει Κρέων  τῷ τὸ αἴνιγμα  λύσοντι  καὶ  τὴν  βασιλείαν  καὶ  τὴν  Λαΐου  δώσειν γυναῖκα.
Ἀπολλοδώρου, βιβλιοθήκη

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
βάσις: πόδια τηνικαῦτα: τότε καταβιβρώσκω: καταβροχθίζω

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Άγνωστο κείμενο για επεξεργασία: Ισοκράτη, Πανηγυρικός 175

Καίτοι πῶς οὐ χρὴ διαλύειν ταύτας τὰς ὁμολογίας, ἐξ ὧν τοιαύτη δόξα γέγονεν, ὡς ὁ μὲν βάρβαρος κήδεται τῆς Ἑλλάδος καὶ φύλαξ τῆς εἰρήνης ἐστὶν, ἡμῶν δέ τινές εἰσιν οἱ λυμαινόμενοι καὶ κακῶς ποιοῦντες αὐτήν;  Ὃ δὲ πάντων καταγελαστότατον, ὅτι τῶν γεγραμμένων ἐν ταῖς ὁμολογίαις τὰ χείριστα τυγχάνομεν διαφυλάττοντες. Ἃ μὲν γὰρ αὐτονόμους ἀφίησιν τάς τε νήσους καὶ τὰς πόλεις τὰς ἐπὶ τῆς Εὐρώπης, πάλαι λέλυται καὶ μάτην ἐν ταῖς στήλαις ἐστίν: ἃ δ' αἰσχύνην ἡμῖν φέρει καὶ πολλοὺς τῶν συμμάχων ἐκδέδωκεν, ταῦτα δὲ κατὰ χώραν μένει καὶ πάντες αὐτὰ κύρια ποιοῦμεν, ἃ χρῆν ἀναιρεῖν καὶ μηδὲ μίαν ἐᾶν ἡμέραν, νομίζοντας προστάγματα καὶ μὴ συνθήκας εἶναι.
Ισοκράτους, Πανηγυρικός, 175
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ὁμολογία: συμφωνία κήδομαι: φροντίζω λυμαίνομαι: καταστρέφω κύριος: έγκυρος ἀναιρῶ: καταργώ

Ενδεικτικές απαντήσεις Κ.Ε.Ε. για τα λατινικά 2023

Οι ενδεικτικές απαντήσεις της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων Γενικών Λυκείων για το μάθημα των Λατινικών Ημερησίων και Εσπερινών Λυκείων.